Palmen, palmen en een tamme Toekan

Vanmorgen lekker op tijd vertrokken. We hebben besloten om toch binnendoor te gaan in plaats van de snelweg met de tolpoorten. In tijd maakt het niet zo veel uit. Het is binnendoor 3 kwartier langer en 100 kilometer korter. Via de snelweg, rij je eerst terug naar Kuala Lumpur en dan door naar Taman Negara. We vinden binnendoor nog steeds het leukst, vandaar onze keus.

We moeten 315 kilometer rijden om op onze bestemming te komen. Onderweg zien we heel veel palmen. Echt heel veel. Meer dan de helft van onze reis hebben we tussen de palmen doorgereden. De vruchten van deze palmen worden gebruikt voor palmolie. Onderweg hebben we een paar fabrieken gezien waar de olie gemaakt werd. Ook zijn we langs rubberplantages gereden. De rubber werd volop geoogst. Overal reden mannetjes op scootertjes met emmers aan de bagagedrager waarin de rubber zat. Op verschilde punten werd de rubber te drogen gelegd.

Onderweg zijn we een paar keer bij een aantal begraafplaatsen gestopt. Je kon de Begraafplaats gewoon met je auto oprijden. Bij 1 reden we tussen de graven door. Welke begraafplaats nu bij welk geloof hoorde, weten we niet. We hebben wel gezien dat de Hindoe begraafplaatsen op een heuvel liggen en zij allemaal een cirkel rond hun graf hebben. De kippen en honden liepen er rond en een mannetje was gif aan het spuiten. Dat vonden we wel bijzonder op zijn zachtst gezegd.

Onderweg kregen we nog bijna een hond onder de auto. Hij rende plotseling de weg op, maar wist op tijd weg te springen en toen kwam hij bijna onder een andere auto. Gelukkig bijna, want hij haalde veilig de overkant. Er liep ook een grote hagedis op de weg en die overleefde de oversteek ook, omdat de hagedis precies in het midden van de auto bleef, terwijl deze over hem heen reed. Langs de weg staan bijzondere borden zoals Let op: loslopende olifanten en Tapirs. Hoe gek is dat haha.

Ik ga niet weer over eten beginnen, maar het was weer lekker hoor hihi. Het was een supermooie rit met veel natuur. Na ruim 6 uur rijden kwamen we bij onze bestemming aan. We parkeerden de auto op een plek van een daalder. Recht boven de boten, waar we de overtocht mee gemaakt hebben. Het is fijn dat we weinig bagage bij ons hebben, voor in de boot, maar ook om bij ons onderkomen te komen. Daar moeten we heel veel trappen lopen. We worden ontvangen met een koele natte doek en iets te drinken. Dat is erg lekker na die klim.

We hebben een leuk huisje dat van alle gemakken voorzien is. Dat hadden we niet verwacht. We mogen de ramen en deuren niet open laten staan, omdat als de groepen apen langskomen, ze gezellig bij je binnen en nemen van alles mee. Ook wordt geadviseerd niets te eten als je door het park loopt, want ook dat is niet veilig. We hebben nog geen aap gezien, maar zijn benieuwd.

Na een uurtje chillen hebben we een excursie voor morgen besproken. We gaan met een longtailboot de jungle in, bij een reuzenboom van 200 jaar oud, kijken  vissen voeren en een wandeling door de jungle maken naar een waterval. We zijn benieuwd. Om in het oerwoud te mogen verblijven en fotograferen moet je toestemming kopen. Ook als je foto’s maakt met je telefoon geldt dit als een camera. Als we dit allemaal geregeld hebben, lopen we terug naar ons huisje. Op de reling bij de receptie zit een grote Toekan. Hij is zo tam als het maar zijn kan. Als je naast hem gaat zitten, knabbelt hij aan je oren. Geen natuurlijk gedrag, maar wel leuk.

Het verslag heb ik eerst in Word getikt en plaats dit straks als de wifi in het restaurant werkt op internet. Verder doen we het rustig aan. Morgen weer een dag.

Lopen we net naar het restaurant en daar zijn ze hoor de aapjes. Een aantal kleintjes erbij. Echt leuk.

Groetjes van de kilometervreters.