Aangesproken worden als Kapitein 😊 en na regen komt zonneschijn

Vanmorgen rond half tien reden we opgetogen de garage uit. Plenst het niet te weinig haha. Eigen schuld, dikke bult, hadden we maar beter moeten kijken. Wel een mooie gelegenheid om onze regenpakken uit te proberen. Het aantrekken liep nog niet helemaal gesmeerd, zullen we maar zeggen. Pfff daar kregen we het flink warm van 😊. Nog een hoes om de tas bij de voetenplank. Hup, gas op de plank. We zijn op weg.

Vandaag willen we 345 km rijden naar Koblenz. We hebben er lekker de vaart in en op een enkel buitje na, loopt het als een trein. Na 2 uur rijden houden we een stop om te tanken en om een hapje te eten. Har parkeert de motorscooter bij het tankstation. Vraagt een Duitse vrouw wie van ons de Kapitein is 😊. Huh, we zijn toch niet met de boot haha. Ik snap best wat zij bedoeld en  wijs naar Har. De vrouw begint als een razende Roeland over vrouwen die wilden zwemmen……. Daarna raken Har en ik het spoor bijster. Ze praat razendsnel en is niet te stuiten. Ik zet mijn meest snuggere gezicht op en hum op de momenten dat ik denk dat dit vereist is. Kennelijk gaat dat goed, want zo razendsnel als ze praat zo snel wenst ze ons ineens een goede reis. Wat zijn er toch heerlijke mensen.

Na een hapje eten en op het moment dat we weer willen gaan rijden, komt de regen werkelijk met bakken uit de lucht vallen. Kennelijk is onze weerradar vandaag niet goed afgesteld. Dat moet nog wat verbeteren. We kijken het een poosje aan en zeggen tegen elkaar: “Stel dat die bui blijft hangen, dan zitten we hier nog wel even.” We zijn niet van suiker en wagen het erop. Na een aantal km wordt het beter en komen we in de file. Haha, nu hebben we het voordeel van de motor. Tussen de auto’s door gaan we alles voorbij. Zal jullie niet iedere dag vervelen met rij verhalen hoor, maar vind het nog wel even aardig om te vertellen dat het vandaag niet warm was. De laagste temperatuur was 8 graden vandaag en met een maximum van 12 graden moest ik wel even aan Bali denken 😊. Wat een verschil. Toch hebben we genoten. Toen we bij ons hotel aankwamen was het 21 graden. Dat is een stuk beter. Klopt het spreekwoord, na regen komt zonneschijn, toch echt.

Nadat we de spullen naar onze kamer hebben gebracht,  zijn we naar het oude centrum van Koblenz geweest. Een leuke stad, vooral het deel aan de Rijn. Langs het water veel beelden die wel wat weg hadden van mijn dikke dames schilderijen. Echt leuk 😊. Langs de Rijn een hapje gegeten en Har was vooral geobsedeerd door de snelheid van de stroming van het water. Hij heeft toch dat kapiteinsbloed door zijn aderen lopen. Na de nodige km gelopen te hebben, rijden we richting ons hotel.

Naast ons hotel is een afdak waar een Harley en een postfiets staan. Onze motorscooter zou daar nog prima tussen passen. Dit afdak hoort bij het huis van de buurman. Ik trek de stoute schoenen aan en druk op de bel. Een man doet open en ik gooi al mijn charmes in de strijd haha. Op mijn beste Duits vraag ik of de scooter onder het afdak mag. Nou het werkt 😊. Hij mag er staan. Har begint nog een praatje over de Harley. Die staat al drie jaar zonder een meter te rijden onder het afdak. Of de man de postbezorger is, daar hebben we niet gevraagd.

De eerste reisdag zit erop. We hebben geen zere hammen en voelen ons fit. Op naar morgen.