Batur meer en de koffers zijn gepakt.

Maandag 24 februari. We wilden het er vandaag toch nog op wagen om naar het Batur meer te gaan. Dat was een flinke reis. We hebben vandaag zeker 140 km gereden. Dat is niet te weinig, maar we hebben er weinig last van. Toch eelt gekregen op de derriere :-). Vanwege de best wel grote afstand, zijn we extra vroeg vertrokken. Daardoor lag de vulkaan er bijna maagdelijk bij. Nu maar hopen dat dit ook zo zal zijn als we bij het meer aankomen.

Een deel van de route hebben we al een paar keer gereden. Dat maakt wel dat je lekker door kunt rijden. Onderweg blijft het altijd verrassend wat je tegen komt. Je aandacht kan nooit verslappen. Na bijna 2 uur komen we aan in Penelokan. Daar heb je mooi uitzicht op het meer. We rijden nog een stuk door naar Kintamani. Dat vinden we een bijzonder dorp. Erg chaotisch, maar dat heeft ook wel weer wat. We stoppen bij Montana een soort koffie café. En daar hebben ze voor het eerst heel erg lekkere koffie. Ook het eten is erg lekker. Ik had een fruit croissant. Er zat fruit op, maar ook veel slagroom en chocolade :-). Har had een portie friet. Ook met het eten zijn we al weer een beetje aan het kantelen haha. Vanaf het terras hebben we erg mooi zicht op de vulkaan en het meer. Persoonlijk vonden wij dit wel de mooiste plek met allure. Het was er ook best wel druk. En als het ergens druk is, dan komen ook allerlei verkopers op je af. Nu was dit hier niet het geval. Een fijne bijkomstigheid :-). Al begrijpen we dat die mensen graag iets willen verkopen. Op de andere stopplaatsen kwamen ze als bijen op de honing af. We kunnen niet bij iedereen wat kopen. Als je dat uitlegt, dringen de meeste verkopers gelukkig niet verder aan.

De terugweg verloopt voorspoedig en rond 16.00 uur zijn we weer terug bij ons huisje. Gelijk de koffers ingepakt. Morgenochtend gaan we eerst nog een rit langs de kust maken naar Amed. Daar gaan we lunchen en op de terugweg hebben we onszelf nog een mocktail beloofd bij Tirtaganga. Dan is de pret echt over en na aankomst douchen en komt Anom ons om 16.30 uur halen om ons naar het vliegveld te brengen. Die 6 weken zijn omgevlogen. Het lijkt wel de helft. Vanavond genieten van het laatste maal van Ketut. Ze had als uitsmijter een groot bloemstuk gemaakt. We hadden haar vanmorgen niet gezien, omdat we vroeg vertrokken waren en ze had gereageerd op ons briefje met een hartje. Lief toch.

We kijken dus uit naar haar komst met de verrassingstas :-). Bij de KLM konden we al inchecken en dat hebben we gelijk maar gedaan.  Ze weten dat we komen haha. Morgen laten we nog even iets van ons horen. We wensen jullie nog een fijne dag en de groetjes van de kilometervreters :-)