Kanongeschal en kedeng, kedeng

Vanmorgen om vijf uur klonk het geluid van de klokken. Kort daarna het gebulder van een kanon. Daarna begon de fanfare vrolijk te spelen. Het blijkt dat het een nationale feestdag is. Het grappige is dat het gebulder van het kanon als een echo door het dal gaat. De komende uren wordt het zelfde ritueel meerdere malen herhaald. We dommelen er een beetje tussendoor 😊.

We hebben nog een dag om leuke dingen te doen. We besluiten om nog een keer met de gondel naar boven te gaan. Helaas is het weer niet zo mooi als gisteren. Er wordt nog door een enkeling gesprongen. Het blijft bij die enkeling. Er wordt onweer voorspeld. Heel veel parachutes liggen opgestapeld in de ruimte bij de gondels. Even later dondert het en komt de regen met bakken de lucht uit. Wij gaan lekker een bakkie doen.

Als we weer beneden zijn, hebben we onze regenpakken echt nodig. Tussen de druppels doorrennen gaat dit keer niet lukken haha. We kunnen niet onder een afdak staan, maar van het mannetje van de gondels mogen we in het uitstap deel onze spullen aantrekken. Dat is altijd een hele operatie. Zitten we net op de scooter, jullie voelen hem waarschijnlijk al aankomen….. Inderdaad, het is droog 😊. We houden de regenpakken maar aan. Er zijn heel veel donkere luchten. Na een half uur zijn we in het centrum van Innsbruck. We gaan even kijken bij het autotrein gedeelte. Daar is net een trein aangekomen. Die zit werkelijk helemaal vol met motoren en auto’s. Nog even en dan zijn wij aan de beurt.

We lopen nog wat door het oude centrum, bergen onze spullen op in een locker op het station en gaan een hapje eten. Tegen vijven rijden we weer naar het autotrein terrein. Daar staan al diverse motoren opgesteld. Alleen die gaan naar Hamburg. Har vraagt aan een medewerker of de scooter al op de trein kan. Ja dat kan. Voor Har staan nog 2 Nederlanders op motoren. Zij zijn naar Italië geweest. De medewerker van de trein komt allemaal bandjes aan de motoren bevestigen en dan zegt hij: Helmen op en 1,2, 3 rijden maar. Daar gaan ze. De motoren gaan op het onderste dek. Dat is erg laag. Har moet gebukt onder het bovendek door rijden. De Nederlander voor hem bukt niet diep genoeg en stoot meerdere malen met zijn helm het bovendek. Die heeft helmschade. Har geeft hem nog even een ‘opkikker’ door te zeggen: Het is maar goed dat je een helm ophad.  Ik heb het gefilmd.  Doordat ik meeloop is het niet altijd even scherp. Dat moeten jullie mij maar vergeven.

Zoals jullie meegekregen hebben, verliep de reservering van de trein niet echt soepel. We hadden op willen upgraden naar een coupe voor onszelf. Dat is er niet meer van gekomen. Stappen we in de trein, zitten we met nog 2 Scandinaviërs in een coupe. Aardige mensen, maar de ruimte is niet echt dat je zegt lekker ruim. Har komt al weer snel in gesprek met een stel Groningers en andere Nederlanders. Die hebben allemaal een coupe voor zichzelf, terwijl ze dit niet geboekt hebben. De Groningers waren verbaasd dat wij op korte termijn nog de trein hadden kunnen boeken. Ook zij hadden veel gedoe gehad voor ze de tickets kregen.

Er zijn nog een aantal coupes leeg. De Scandinaviërs zijn al naar een lege coupe gegaan om te eten. Dan maken ze het bij ons niet vuil haha. Die willen ook graag privacy. Har hoort dat zij vragen of ze de lege coupe mogen gebruiken. Dan moet je upgraden. Wij vragen ook of we een lege coupe mogen. De conducteur weet het goed met ons gemaakt. De Scandinaviërs en wij delen de kosten van het upgraden. Dat vinden we een hele goed deal. Scheelt ons een hoop geld en we lopen niet meer het risico dat er nog iemand bij komt. We zijn helemaal blij. Straks klappen we de bedden uit en hopen dat we kunnen slapen met het liedje van Guus Meeuwis in onze gedachten.

KILOMETERS SPOOR TREKKEN ONDER ONS DOOR 😊