Op de markt is uw gulden ....... en oriëntatierit

Maandag 20 januari. Na het ontbijt naar de markt in Amlapura geweest. Aan de hoeveelheid scooters konden we zien dat we in de buurt waren. Het overgrote deel van de markt is overdekt. Een ander deel is in de (brandende) zon. Bij het open gedeelte staan ook veel busjes, zogenaamde Bemo's. De kleine busjes hebben 2 banken dwars in het achterste gedeelte. We krijgen steeds de vraag of we mee willen. We leggen uit dat we zelf vervoer hebben. Het grappige is wel dat je gelijk een gesprek hebt. De meeste mensen spreken een beetje Engels en willen dit graag laten weten.

Er staat ook een scooter met een groot hok achterop. Daar zitten vogeltjes in en gekleurde kuikens. Best wel sneu eigenlijk. Een vader en zijn zoontje staan bij de scooter en het kleine mannetje mag 2 kuikens uitzoeken. Hij krijgt een zelfgemaakt mandje om de kuikentjes mee te nemen. Ik vraag aan de vader of ik een foto van zijn zoontje mag maken. Daar heeft hij geen bezwaar tegen. Het mannetje staat er een beetje triest op. Misschien vindt hij de gekleurde kuikentjes eigenlijk ook wel zielig.

De overdekte markt is erg leuk. Er worden veel kruiden, fruit, eieren, bloemen, vlees, kip en vis verkocht. Een vrouw slaat met een soort takkenbezem op hompen vlees om de vliegen weg te jagen. In Japan hebben ze daar een speciale naam voor: Wagyu vlees (wordt gemasseerd :-)). Ik denk dat het takkenvlees hier niet op lijkt haha.

We kopen wat fruit en bloemenmandjes. Bij de bloemenstalletjes ruikt het zo lekker. Op de 1ste etage van de markt wordt kleding verkocht, maar dat hebben we maar even aan ons voorbij laten gaan :-). We graven de scooter uit en toeren op ons gemak terug.

Ketut is net klaar als we terug komen en wilde alles afsluiten. Vanavond komt ze terug met ons eten. We zijn benieuwd. We vinden het een leuk idee dat we niet weten wat we te eten krijgen. Anom brengt nog een voorraad water. We kunnen er weer even tegen. Na de lunch willen we naar Pandang Bai. Vanuit die plek vertrekken de vrachtauto's naar Lombok. We maken een tussenstop in Candidasa. We chillen een poosje aan de zee. Terwijl we daar zitten gaat een vrouw een offer brengen bij een tempel. Een Balinees offert minimaal 2x per dag. 's morgens na het koken een offer met o.a. gestoomde rijst en groenten en later op de dag een bloemenoffer. Daarnaast zijn er speciale momenten om te offeren. Voor het offeren maken de vrouwen mooie mandjes waar de offers in worden gedaan. Echt overal zie je mensen langs de kant van de weg offeren. Heel erg mooi om te zien.

We rijden door naar Pandang bai. Onderweg komen we weer tientallen vrachtauto's tegen die wachten om met de boot over te varen naar lombok. Ik heb de rij gefilmd. Zo krijgen jullie een beeld hoe het er in het verkeer aan toe gaat :-). We rijden het terrein naar de boot op en een man vraagt, waar wij naar toe willen. Har geeft aan graag even te willen kijken. Dat is geen probleem. Ook de politieagent die er bij staat, zwaait vrolijk en wenst ons succes. Als we scooter parkeren, worden we gelijk aangesproken of we willen varen. We leggen uit dat dit onze oriëntatierit is en we later bepalen wat we willen doen. Dat is geen probleem. Er liggen speedboten met 6 motoren erachter. Dat is niet mis. Volgens 1 van de mannen kun je met de speedboot in een uur in Lombok zijn. De gewone boot doet er 6 uur over. Of we morgen toch niet met de speedboot weg willen. Haha, leuk geprobeerd. Hij kan er zelf ook wel om lachen.

Een stuk verder worden we aangesproken met de vraag of we niet naar de Gilli eilanden willen. We steken hetzelfde verhaal af. Als we willen, komen we zeker terug. Hij wil ons gsm nr wel, dan neemt hij contact op. Wij keren het om en zeggen dat het initiatief bij ons blijft :-). Ondanks dat we niet met ze in zee gaan, blijven de mensen vriendelijk. Mooi om te zien. We horen veel haangekraai en zien dat er verschillende manden staan waar een haan in zit. Deze manden zie je overal. De partij voor de dieren zou dit maar niets vinden, schatten wij zo in.

Op de terugweg stoppen we bij een aantal bootjes. Al snel komt er een mannetje naar ons toe. Hij vraagt of we willen varen. En daar komen we weer met ons standaard verhaal van onze oriëntatierit. Dat is overigens geen smoes. We willen deze week alles eens bekijken en dan bepalen wat we gaan doen. De man verteld dat we kunnen kiezen uit vissen of snorkelen. Om te vissen moeten we wel vroeg ons bed uit. Hij vaart om 06.00 uur weg. Dat lijkt ons eigenlijk best leuk. Al moeten we er wel eerst nog een kwartier voor rijden. We gaan er eens over denken.

Op de terugweg gaat het ineens regenen. Hoe heerlijk is het om met deze temperatuur in de regen te rijden. Nou gewoon lekker :-)

Rond half vijf zitten we lekker op het terras. Komt Ketut met een boodschappentas vol met etenswaren. Ze kwam hier koken. Wij waren er vanuit gegaan dat zij thuis zou koken en het bij ons zou brengen of in de koelkast zou zetten. We voelden ons gewoon een beetje bezwaard. Ketut gaf aan graag te koken, maar wij vinden het vervelend voor haar als zij 2x per dag naar ons toe moet komen. Door gebruik te maken van een vertaalprogramma hebben we afgesproken dat zij gewoon thuis kan koken op een moment dat het voor haar uit komt. Dat ging ze morgen doen zei zij. Het eten was ontzettend lekker!!! We hadden te veel, dus morgenochtend hebben we nog een heerlijk ontbijt :-)

De dag zit er voor ons al bijna weer op en  jullie zitten op de helft. Veel plezier nog en de groetjes van

de Heesbeestjes.