Omgeving verkend en het waterpaleis

Zondag 19 januari. Heerlijk geslapen, volgens ons komen we al aardig in het ritme. Tijdens het ontbijt kwamen Anom en Ketut. Ketut was gisteren niet geweest en dan moet ze vandaag toch wel aan de slag. Ook al vonden wij dit niet nodig. We hebben gelijk afgesproken dat Ketut elke dag voor ons kookt. We laten ons verrassen met welke gerechten zij op de proppen komt. Tussen 18.00 en 19.00 uur komen ze het eten brengen. We zijn benieuwd.

Ketut gaat gelijk aan de slag, bed afhalen, vegen en weer verse bloemen neer zetten. Wij willen onze ontbijtbordjes afwassen, maar dat mag niet van haar. Zij is voor de cleaning zegt ze. Hier moeten we wel even aan wennen. We kunnen natuurlijk zelf ook nog wel wat. Anom brengt morgen een nieuwe fles water (10 liter). Die andere schiet al aardig op. We worden aardig in de watten gelegd.

Na het ontbijt lopen we naar het strand. We moeten wel in beweging blijven en niet alleen met onze dikke derriere op de scooter zitten :-). Aan deze kant van het eiland is zwart vulkanisch zand. Daar ga je niet zo snel op zitten. Er zijn wel verschillende afdakjes met een plateau langs het strand waar je lekker kan zitten.

In de omgeving is nog een klein tempeltje, maar dat stelt niet zo heel veel voor. Verderop zijn jongetjes in een stroompje water aan het zwemmen. En weer verder loopt een vrouw met haar koeien die meer weg hebben van een hert. Verder is er ook een chocoladewinkeltje. Schoenen uit als je naar binnen gaat. We hebben geen geld bij ons, anders hadden we dit wel even willen proberen. Misschien kun je er chocolademelk drinken. Komen we de komende weken vast nog achter. Wel een gek idee chocolade in zo'n warm land. We gaan er vanuit dat ze airco hebben.

Na de middag gaan we op weg naar het waterpaleis. We scheuren over de weg en na een kleine 20 minuten rijden we er aan voorbij. Keren op een drukke tweebaansweg is niet zo snel gedaan. We rijden door en ineens zien we een kraampje met kokosnoten vlak bij terrasrijstvelden. Mooi moment om te stoppen. De vrouw hakt een gat in de kokosnoot en met een mooi uitzicht is dat gewoon genieten. Ze proberen ons nog Dorians aan te smeren, maar daar bedanken we voor. Die stinken heel erg.

We rijden de berg weer af en parkeren de scooter onder het toeziend oog van een vriendelijke dame. Er zijn er meer op het idee gekomen om naar het waterpaleis te gaan. Er lopen aardig wat mensen. Deze koninklijke badinrichting is in 1947 gebouwd. In de vijvers zwemmen mega grote koi karpers. Ze zijn handtam door al het voer dat ze krijgen en een aantal moddervet haha.

We scheuren weer verder en komen door kleine dorpjes en zoals het meestal bij ons gaat, zitten we opeens weer in de middle of nowhere. Hoe krijgen we het voor elkaar. Een klein jongetje komt ons tegemoet rijden op zijn fietsje. Die moeten we voor laten gaan, want met zijn 2-en door het laantje lukt niet. Eigenlijk vinden we het super leuk :-). We krijgen een zere k..t en stoppen bij een klein winkeltje. In het karretje voor de winkel verkoopt de vrouw een soort soep met rijst. We nemen een kop en kunnen plaats nemen op een groot houten bed in het winkeltje. Al snel komt er een mannetje bij ons op het bed zitten. Hij is een vrachtwagenchauffeur en kwam even een hapje eten. Hij spreekt een beetje Engels en daar is hij trots op. Iedereen trekt netjes zijn schoenen uit, maar wij zijn met ons lompe gedrag weer zo de winkel ingelopen. Har gaat zijn slippers nog uittrekken, maar ik hou mijn schoenen aan. Het leed is al geleden :-). De vrouw vond het niet erg.

Op de terugweg nog even langs de supermarkt voor brood en we hebben jam en pindakaas gevonden. De winkels zijn niet te vergelijken met die bij ons. Hier hebben ze overal heel weinig van en je moet goed zoeken waar het staat. Ondanks dat we hier nog maar 2 dagen zijn, beginnen we het systeem door te krijgen en voelen we ons thuis. En de temperatuur...………. ZO LEKKER :-).

Groetjes

Har en Her