Gekko invasie en naar Rumah Pohon

Zondag 23 februari. Gisteravond hadden we een invasie van Gekko's. Ze kwamen in rotten van 2 steeds te voorschijn. We hebben van alles gezien zoals paren van de gekko's, territorium verdedigen en het vangen van vliegjes. 3 Gekko's probeerden nog even een vlinder te vangen, maar dat lukte dus niet. Als klap op de vuurpijl, kwam er ineens een hele grote gekko om de hoek kijken. We hadden er al eens eerder 1 gezien tijdens de nacht, maar kennelijk was er gisteravond een gekko atmosfeer. We wilden de grote gekko op de foto zetten, echter daar had hij geen zin in. Om de hoek bleek nog zo'n grote te zitten. Het is Har gelukt om er1 op de foto te zetten. Ze zijn echt razend snel. Als ze geen kant meer op kunnen, laten ze zich vallen. Je weet eigenlijk nooit wat ze gaan doen :-). Het was de grote gekke gekkoavond :-)

Vanmorgen hebben we tegen Ketut gezegd dat zij voor vanavond geen eten hoeft te maken. Ze had gisteren weer zo'n vracht gemaakt. Daar konden we 2 dagen van eten. Morgenavond kookt ze voor de laatste keer voor ons. We hebben gezegd dat we daar extra van gaan genieten. 

Op internet gelezen dat er vlak bij Tulamben een leuk park is, genaamd Rumah Pohon. Zo hebben we weer een doel voor vandaag. Verschillende mensen geven aan dat de weg er naar toe erg slecht is. We zijn benieuwd :-). Op de heen weg zien we voor het eerst de vulkaan omdat er weinig bewolking omheen hangt. Het is een mooi gezicht. We hopen dat als we bij het park zijn, we de vulkaan nog steeds kunnen zien.

We kunnen lekker doorrijden. Als we halverwege stoppen bij een klein bruggetje, ligt daarop een offertje. In het offertje ligt in plaats van rijst een verpakt snoepje. Dat zijn van die kleine dingen die ik leuk vindt.

De weg naar het park valt reuze mee. Hij is wel stijl maar netjes geasfalteerd. Dat maken we vaak anders mee. Op een bepaald punt is wel het asfalt door modder- of waterstromen afgebroken en ligt een stuk lager. Dat is wel bijzonder. We kunnen gewoon aan de rechterkant onze weg vervolgen. Vanaf een afstand zien we het park al. We parkeren de scooter en lopen via autobanden naar boven. We moeten bellen om ons aan te melden. De vrouw ziet ons wel komen, maar vindt het leuk dat Har de bel alsnog gebruikt. Het is een middelgroot park waar men erg hun best gedaan heeft om bijzondere gebouwen neer te zetten. Er zijn een soort klimtorens, wiebelbruggen en een soort 'open' tunnels. In die tunnels vliegen vlinders. We snappen niet waarom ze in de tunnels blijven, want ze kunnen er gewoon uit. Via een hangbrug lopen we naar een uitkijkpunt en hebben mooi zicht op de zee. Het is een leuk en grappig park. De vulkaan zit weer volop in de wolken. Die zien we dus niet meer. Gelukkig heb ik op de heenweg nog foto's gemaakt.

Op de terugweg gaan we nog wat eten in Amed. Er ligt een grote plas op de weg en Har die denkt er links omheen te kunnen rijden, maar daar ligt ook een plas. Hij gaat er dwars doorheen en de plas is dieper dan gedacht. Het voorwiel slipt en we schieten met onze benen in de blubberplas. Gelukkig gaan we niet helemaal onderuit, want dan hadden we er als moddermonsters uitgezien haha. Tevens hadden we de lachers op de hand gehad. In Amed lopen namelijk aardig wat toeristen. Ook op het moment dat we door de plas rijden :-). Het is gelukkig goed gegaan.

We zijn inmiddels weer veilig in ons huisje. Genieten jullie nog lekker van de zondag. Dan doen wij dat ook.

Groetjes van de bijna moddermonsters :-) :-)