Tempel voor ons zelf :-)

Zaterdag 15 februari. Bali wordt ook wel het eiland van de 1000 tempels genoemd. Dat is niet zo vreemd, want echt overal zie je tempels. Van klein tot groot. We willen naar een tempel die in 1963 volledig onder het as van de vulkaan N Agung is bedolven. Hij is weer volledig opgebouwd. Daar gaan we weer op de scooter :-)

Deze rit gaat door bloemenvelden. Dat sluit goed aan bij ons bezoek aan de Spa gisteren. We vroegen ons toen af waar ze al die verse bloemen vandaan halen. Dat is nu duidelijk geworden. Velden vol met bloemen en dames die ze aan het plukken waren. Het gebied waar we doorheen rijden is mogelijk ook een keer door overstroming of aardbeving beschadigd geraakt. We zien brede stroken waar alleen rotsen liggen en je het idee krijgt dat hier een water en/of modderstroom is geweest. Verder zijn ze overal aan het graven en nieuwe muren aan het maken. Opeens staat er dwars op de weg een vrachtwagen die rotsblokken aan het lossen is in een gat daaronder. Op de route zullen we dit nog een aantal keren tegen komen. Waar we ons over (blijven) verbazen is dat vrachtauto's met de hand geladen worden. Als er een soort fijn steen/zand geladen moet worden, dan staan mensen met een schep de laadruimte te vullen. Ongelooflijk toch.

Ineens wordt de weg heel breed en het blijkt dat we bij de tempel zijn. We doen onze sarong om en gaan de trappen op. Er is helemaal niemand. We hebben de tempel voor onszelf. Op een jonge hond na. Die denkt de boel te moeten verdedigen. Hij zit op grote afstand te grommen en blaffen. Als we na een poosje weer richting de uitgang lopen, komt hij achter ons aan. Als we 1 keer BOE zouden zeggen, dan gaat hij er met zijn staart tussen de benen vandoor :-). Dat doen we natuurlijk niet. Het is een jong dier. We kunnen in de tempel niet overal bij. Achter de mooie deuren zal de offerruimte wel zijn. We merken dat er al het nodige voorbereid wordt voor de grote ceremonie a.s. woensdag. Dan is het volle maan en moet het zeer groots worden. We zijn benieuwd. We zien overal mensen lopen/rijden met grote bamboestokken. Deze stokken worden omwikkeld met een stof en voorzien van mooie versierselen van riet. Aan het puntje komen een soort lampionnen van riet te hangen. De bamboestokken komen weer in andere bamboestokken zodat ze zo hoog mogelijk richting de hemel gaan. Het is een groet aan god. We zijn best benieuwd.

Op goed geluk rijden we een kant op, want zoals eerder gezegd, je komt altijd wel ergens uit. En dat klopt :-). We stoppen nog bij een tentje voor een vitaminebom tussen de rijstvelden. Net voor we daar aan komen, krijgen we nog even een buitje te verwerken. Echt maar een minuut of vijf, maar daar kan je goed nat van worden. Wij niet met onze poncho haha. Het tentje ligt tussen de rijstvelden en heeft  een vijversysteem gemaakt dat wat weg heeft van de rijstvelden. Naast het tentje in het rijstveld staat een vrouw op wacht. Zij let op dat de vogels de rijst niet uit de halmen eten. Ze rammelt aan draden, waar blikjes, stukken doek of waaiers vast zitten. Af en toe roept zij nog wat. Zo kun je dus ook je geld verdienen. Zij is niet de enige. Op meerdere plaatsen zien we mensen in het veld 'waken'. 

Ik heb het al vaker gezegd, maar hier is altijd wel iets leuks of bijzonders te zien. We verbazen ons nog steeds elke dag. Ook al zijn we al aan heel veel dingen gewend.

We wensen jullie een heel fijn weekend.

Groetjes van de Heesbeestjes