Voorverkenning en Bling, Bling 😊
13 juni 2022 - Schönberg im Stubaital, Oostenrijk
Vanmorgen zijn we op voorverkenning gegaan op het station van Innsbruck. We wilden graag contact met de autotreinmaatschappij om te kijken of we nog kunnen upgraden. Het station was eenvoudig te vinden. We parkeerden de scooter op een plek waar het eigenlijk niet mocht. Er stond nog een motor en veel fietsen. Wij dachten: We doen maar met de goegemeente mee 😊
In het station direct op zoek gegaan naar de OV infobalie. Die verwees ons direct door naar de OV LOUNGE aan de overkant. Daar hing een mannetje onderuitgezakt in zijn stoel met een GSM in zijn hand. Kennelijk had hij een zwaar weekend gehad, want hij kon zich lastig losmaken van zijn GSM. Hij kon ons niet helpen en verwees ons naar de reisinformatie. Ook daar werden we niets wijzer. Wij weer naar loket 1 😊. Daar zijn we weer, zeiden we. Moesten toch weer naar de OV LOUNGE. Met een brede lach op ons gezicht stoorden we de onderuitgezakte man. Nu verklaarde hij dat het bedrijf op het station geen loket had. Oké, daar was hij de eerste keer niet op gekomen. Kortom na de nodige loketten zijn we nog geen stap verder. We wachten vandaag de mail af en anders gaan we morgen maar bellen. Komt goed.
Teruglopend naar de scooter, zegt Har waar is mijn sleutel? Niet in zijn zak in ieder geval. Komen we bij de scooter, zit hij nog gewoon in het contact. We zijn ook wel een lekker stel haha. Is Innsbruck toch niet een heel erg criminele stad. Of we hebben gewoon geluk gehad 😊.
GELUK IS EEN SECONDE DIE EEUWIGHEID WIL ZIJN
Aan de andere kant van het station worden de autotreinen geladen. Daar hebben we ook even gekeken. Dat onderdeel van de voorverkenning iswel goed gegaan.
Onze volgende stop is bij het Swarovskimuseum. Har heeft er niet zo’n zin in en zegt dat hij wel lekker in zijn boek gaat lezen. Ik moet vooral de tijd nemen en me niet druk maken om hem. Je kan bij een automaat een kaartje kopen om naar binnen te gaan. Ik ga op pad en als ik in wil checken, helaas pindakaas. Twee Italiaanse mannen proberen het ook nog voor mij, maar ook hen lukt het niet. Ik terug naar de kassa. De man achter de kassa kijkt me aan wat is dit nu weer voor een …….. Hij zegt u heeft alleen een bewijs van betaling er moet ook een kaartje uit gekomen zijn. We stonden erbij en keken ernaar, maar het kaartje hebben Har en ik niet gezien. Er loopt waarschijnlijk iemand voor noppes rond (mazzelaar). Gelukkig krijg ik een ander kaartje en nu kan ik wel naar binnen.
Het is echt een schitterend museum. Geluidseffecten en geuren maken het een speciale beleving. Alles is van kristal. Ze hebben verschillende thema’s en werelden waar je doorheen loopt. Buiten is nog een soort bos met ‘kristalbomen’. Echt mooi.
WEES NIET BANG OM TE STRALEN
Har heeft zijn boek uitgelezen en we duiken het restaurant in om de inwendige mens te verwennen 😊.
De rit naar ons laatste hotel met 3 overnachtingen verloopt soepel. Alleen is het even zoeken, maar na 2x rondrijden vinden we onze bestemming 😊. In het dorpje is een kleine Spar en daar gaan we naar toe voor nog wat broodjes. Wij eten meestal warm tussen de middag en ’s avonds brood. Hier is het echt lachen. We zoeken broodjes uit en de vrouw bij de vleeswaren snijdt het vers voor ons. Ze snijdt zelfs het broodje en legt er een berg beleg op (bijna 100 gram per broodje). Har zegt: “Thuis krijg ik altijd maar 1 plakje”. De vrouw zegt: “Je hebt nu vakantie” 😊. En daar heeft ze misschien wel gelijk in, maar overdadig is het wel.
En jullie hebben echt een engeltje op jullie schouder zitten. Eerst de tas die op de motor is blijven liggen en nu gewoon de sleutel in het contact. Gelukkig maar dat hij er nog stond, anders hadden jullie wel een beetje een probleem....., maar het is helemaal goed gekomen en zijn jullie nu weer op een mooie plek met prachtig uitzicht.
De bureaucratie is dus ook in Oostenrijk te vinden m van kastje naar de muur gestuurd te worden..., maar jullie zijn niet voor 1 gat te vangen ;-) lachen hoor.