Tussen de grote jongens en bij de groene Draeck.

Vandaag wilden we naar Weesp via het Amsterdam-Rijnkanaal. Dit kanaal verbindt de Amsterdamse haven met het Ruhrgebied. Het zou ook het drukst bevaren kanaal van de wereld zijn. Het kanaal is 72 km lang, 100 tot 120 meter breed en 6 tot 9 meter diep. Er gaan wat indianenverhalen rond. Deze verhalen hebben vooral te maken met de golfslag van de grote schepen. De golven slaan tegen de damwand en komen per kerende post weer terug 😊. Eigenlijk is het soms een grote klotsbak. We zijn benieuwd.

Eerst door de sluis bij Vianen. Die gaat direct voor ons open. Na de sluis stuurboord en een klein stukje verder bakboord. Daar wacht al een groot schip voor de sluis. Voor ons vaart een binnenvaartschip uit Dordrecht (de Nomade). Har roept via de marifoon de sluiswachter op. We hebben alweer mazzel. De sluis staat open en we mogen links naast de Nomade de sluis in. Met zo’n binnenvaartschip is het altijd opletten in de sluis. Voor deze vastligt draait de motor lekker en lig je door de stroming zo dwars in de sluis. Het grote schip dat ligt te wachten vraagt aan de sluiswachter of het wel goed is dat wij eerst gaan. Normaal gaat beroepsvaart altijd voor. Hij moet nog even geduld hebben. Er komt nog een jachtje de sluis in. Dan mag het grote schip ook naar binnen. Wij krijgen wel het verzoek om niet te roken. Vanwege gevaarlijke stoffen op het grote schip. Har antwoord dat alleen ons schip rookt 😊. Het is tenslotte een DAF motor. De schipper van de Nomade komt naar ons toe en geeft aan dat we straks als eerste de sluis uit mogen varen. Hartelijk bedankt schipper! Har raakt natuurlijk weer met hem aan de praat. Zo wordt het nog gezellig ook.

We vinden het weer een leuke ervaring. Deze sluis heeft een roldeur en als die open gaat, hebben we direct zicht op het Amsterdam-Rijnkanaal. Daar gaan we. Het eerste stuk valt nog mee. Maar dan komen de grote jongens van voor en van achter. Een slepertje tussendoor en wij netjes aan de kant. Drie schepen dik. Har moet soms flink sturen om op koers te blijven. Die heeft zijn work-out vandaag weer gehad. Ondanks dat het er soms flink aan toe gaat, worden wij er niet echt nerveus van. In Rotterdam en rond Dordrecht kan het soms ook pittig zijn. Er zijn ook momenten dat we rustig varen. Op zo’n moment ruiken we ineens de geur van koffie. We varen langs de fabriek/branderij van Douwe Egberts. Mooi moment om zelf koffie te zetten. Wel op de ouderwetse manier. Dat dan weer wel 😊.

Rond 13.00 uur komen we bij Weesp aan. Daar is het best wel druk. We zien niet direct een leuke plek en besluiten door te varen naar Muiden. Zodra je bij de sluis van Muiden komt, krijg je direct een nostalgisch gevoel. Oude schepen, mooie panden en een oude sluis. Alweer geluk! We varen achter een bootje aan de sluis in. Dan laat het geluk ons een beetje in de steek. We wilden in de stichting haven van Muiden, vlak bij het Muiderslot. Helaas is deze helemaal vol vanwege een groep zeilschepen. We worden verwezen naar de overburen. In die haven ligt de Groene Draeck van prinses Beatrix. We gaan dus op stand haha. In deze haven is gelukkig nog wel plek. We liggen aan de langsteiger met zicht op het Muiderslot. En de groene Draeck naast de deur. Een bakkie bij Bea zat er even niet in. Ze was er niet 😊.

We lopen nog een rondje door Muiden. En bezoeken het Muizenfort. We blijven hier 2 nachten liggen en nemen morgen de tijd om Muiden verder te verkennen. Het was weer een heerlijke dag. Fijn weekend iedereen!