Har te water :-)

In Elburg vonden we weer een mooie plek in het kommetje vlak bij het centrum. Vanwege de warmte na het aanleggen direct de parasol opgezet. Daarna een nieuwe poging om een goede lunch te scoren (na onze ervaring van gisteren).  Net voor de ingang van de poort is een restaurant dat werkt met mensen die een achterstand tot de arbeidsmarkt hebben. Dat vinden we altijd gezellig.

Al het personeel is zeer gedreven. De één neemt de bestelling op en de ander komt het brengen. Dat is echt zo leuk. 1 van de jongens die langskomt vertelt dat hij een vrouw heeft, maar dat het vriendschappelijk is. Hij heeft haar 200,00 euro geleend en ze had het keurig terug betaald. Later komt hij speciaal nog een keer terug om te vertellen dat een vrouw wel geld mag lenen van een man, maar dat een man nooit geld mag vragen aan een vrouw. Hoe schattig is dat. De lunch is stukken beter dan die van gister.

Tijdens het eten komen er flinke rukwinden over. Dat is goed te zien wanneer we terug komen bij de Forever. De parasol is naar zijn grootje. Har verricht nog een poging om de parasol te repareren. Dat heeft geen zin. In de catacomben van de Forever vindt Har een andere parasol. Kunnen we toch nog in de schaduw zitten.

Terwijl we onder de vervangende parasol zitten komt er een oude boot de kom binnen varen. De boot kan wel het één en ander aan onderhoud gebruiken. Eigenlijk heel veel onderhoud! De schipper van de boot is ook niet direct een man in pak 😊. Voor de gezelligheid hebben ze nog een soort van vechthond bij zich. In de kom is nagenoeg geen plaats meer. De schipper besluit om zijn boot op een gereserveerde plaats neer te leggen.  Mocht de eigenaar komen, heeft hij altijd de hond om het gesprek te voeren 😊.

Het aanleggen verloopt niet helemaal vlekkeloos. De schipper staat al op de kant terwijl de achterkant van zijn boot nagenoeg tegen een achterliggende boot aanbotst. De eigenaren komen naar buiten en weten nog net de boot op te vangen. Wij aanschouwen het allemaal, filmen en voorzien onze opname van commentaar. We lijken de twee oude mannetjes van de Muppets wel 😊.

Even later lopen er mensen met een hond langs. De hond heeft een balletje en laat het balletje vallen. Dit balletje rolt te water. De hond kijkt zo zielig dat hij zijn bal kwijt is dat Har aanbiedt de bal uit het water te halen. Hij pakt de bezem en stapt op de zwemplank. Met de bezem harkt hij de bal naar zich toe. Dat lukt….. tot hij de bal wil pakken. Har glijdt uit en plonst te water 😊. Ik ben binnen en hoor een harde plons. Pak snel mijn telefoon en leg e.e.a. vast 😊. De vrouw van de hond zegt wel 10x achter elkaar; ‘Oh wat erg!’ .  Wij kunnen er wel om lachen. Har is zijn slippers kwijt, maar na wat zoekwerk komen deze weer boven water. De hond heeft zijn bal terug en Har een nat pak. Zo is er altijd wel wat te beleven met de boot.

Rond 21 uur kwam er nog een flinke boot het kommetje invaren. Er waren geen plekken meer beschikbaar en zonder problemen legde de schipper zijn boot dubbel aan. De boot waar hij bij aanlegde was een stuk kleiner. Die was zijn lichtinval direct kwijt. Blijft toch balen.

Met de winderige dag op de Randmeren hadden we meer golven dan de 3 keer varen op het IJsselmeer. De wind had geen invloed op de snelheid van de Forever. Met 11 km per uur vaarden we voor 12.00 uur de haven van Harderwijk binnen. Weer een mooi plekje door de brug aan de Havenkade. Op een aantal plekjes na ligt de gehele haven weer vol. Op sommige plaatsen liggen de boten dubbel of wel 3 dik. De boten die 3 dik liggen zullen wel bevriend zijn (dat is een aanname van ons 😊). Deze 3 boten van zeker 20 meter lang is niet voor de gemiddelde Nederlander weggelegd. Het model van deze boten wordt ook wel strijkijzer genoemd. Deze vernoeming heeft te maken met het model van de boten 😊. We maken ons eerste  rondje Harderwijk en natuurlijk strijken we neer op een terras. We lijken wel terrastijgers 😊.

Van het terras verhuizen we naar ons achterdek. Dat is echt lachen. Hoe het komt weten we niet, maar mensen stoppen regelmatig voor een praatje. Gezellig natuurlijk. Nagenoeg elke voorbijganger maakt wel een opmerking. De meeste opmerkingen gaan over het plantenbakje voor op de boot. Dit bakje hebben we vorig jaar tijdens onze vakantie gekocht. Het bakje staat al dus al meer dan 1 jaar op het dek. En Har heeft tijdens dit jaar het bakje echt geen water gegeven.

Eén man geeft aan stik jaloers te zijn. Hij begon het gesprek met de opmerking: “Mag ik een vraag stellen?”   Har antwoord; “Als het er één is, mag dit .” Het worden er meer geeft de man aan 😊. Zijn interesse richt zich vooral op de inrichting van de boot. Kunnen we aan boord slapen, douchen, toilet etc. Hij wil ook graag een boot. Tot slot geeft de man aan dat je de vrouw tevreden moet houden anders raak je haar kwijt. Daar had hij zelf ervaring mee. Dat vinden we sneu voor hem. Ik hoop natuurlijk wel dat Har het advies goed in zijn oren geknoopt heeft. Kijken wat ik nog meer voor mezelf kan regelen 😊😊.  Dit laatste is een geintje natuurlijk.

Tot slot komt er een wandelende trouwerij langs. Het lijkt wel een defilé waar wij vanaf ons ‘bordes’  getuige van zijn. Zoals ik al eerder aangaf, het is nooit saai als we ergens liggen. Misschien zoeken wij het wel een beetje op. Je kan ook in de natuur gaan liggen en genieten van al het moois om je heen. Wij zijn toch meer van de reuring en laten we eerlijk zijn…. Mensen kijken is altijd leuk. Om jullie gerust te stellen, men kijkt ook naar ons.

Ik ben een groot fan van Marius van Dokkum. Sinds 2018 heeft hij als enige Nederlandse, nog levende, schilder een erkend museum. In een schitterend oud pand wordt een deel van al zijn schilderijen getoond. Marius van Dokkum heeft alle audiotoelichtingen zelf ingesproken. Hiermee krijg je nog meer het beeld wat hij voor ogen heeft. In zijn schilderijen zit veel humor, verborgen grapjes maar ook een boodschap. Het is een museum waar hardop gelachen wordt. Hoe heerlijk is dat 😊.

Na het museum wilden we naar het strand van Harderwijk. Helaas konden wij geen enkel plekje bemachtigen. Alle tafels waren bezet. Een uitzondering waren 2 tafeltjes in de brandende zon. We hadden niet de behoefte te veranderen in een geroosterde pinda.

Rond 15.00 uur zijn we weer neergestreken op het achterdek. We vervelen ons hier geen moment. Er is altijd wat te zien. De havenmeester gaf aan dat wij strategisch waren gaan zitten 😊. Tegenover de boot zijn een aantal huizen. In die huizen wonen mensen die hetzelfde voor ogen hebben als wij. Gisteren en vandaag hebben zij hun stoelen en tafeltje buiten gezet en bekijken het gekrioel op de weg. De route van de parkeerplaats naar het Dolfinarium loopt langs de kade waar de boten liggen. Naast ons op het water gebeurt ook van alles. Eigenlijk komen we ogen te kort. Maar ik zal nu stoppen, want ik kan me voorstellen dat jullie denken; nu weten we het wel 😊.

Morgen varen we naar Almere Haven. We verwachten dan nog 2 a 3 dagen nodig te hebben om weer in IJsselmonde aan te meren. Omstreeks woensdag (als het heel snel gaat) maar waarschijnlijk donderdag weer thuis zijn. Tenzij er sluizen defect zijn en we gedwongen moeten wachten. Op het water weet je het nooit. Vandaag was weer een super dag!!

Fijn weekend allemaal.