In een poep en een scheet 😊 en het wordt zomer!!

Vanuit Workum is het maar een klein stukje naar Hindeloopen. Nog geen uur varen over het IJsselmeer. Het was rustig weer met een gunstige wind uit het Noord Oosten. Zelfs de havenmeester was verbaasd zo vroeg op de dag al passanten te mogen verwelkomen. Een super hartelijke man die je letterlijk met open armen ontvangt. Zijn eerste woorden waren: “Welkom in Hindeloopen!”. Daarbij spreidde hij zijn armen wijd uit. We kregen een mooie plek toegewezen.

De havenmeester straalt zoveel positiviteit uit dat er automatisch een lach op je gezicht komt. Hij is niet alleen positief, maar heeft ook arendsogen. Hij houdt alles in de gaten en vliegt van hot naar her. Zo zie je hem aan de rechterkant en even later is hij al weer aan de overkant. We vroegen hem of hij zijn stappen telde. Dat deed hij niet, Een collega die hem eens deels vervangen had, vertelde dat die 18.000 stappen op een dag liep. De vervanger ging er vanuit dat de havenmeester er nog veel meer zou hebben, vanwege zijn gedrevenheid. Tussendoor draait hij met de hand de sluis open en dicht en beantwoord hij telefoontjes.

Aangezien wij een plekje hebben aan de steiger waar de havenmeester de mensen ontvangt, loopt hij regelmatig langs. Dan heeft hij ook nog tijd voor een praatje. 3 Bootjes verder wil de havenmeester het liggeld innen. De man en de vrouw liggen beiden te slapen. Hij loopt langs en zegt: Die liggen lekker te slapen, daar kom ik later wel bij terug 😊. Dit zegt iets over zijn karakter.

Wij verkennen Hindeloopen dat een sfeervol stadje is. Koningin Maxima bezocht deze week Hindeloopen om het vernieuwde museum te openen. Daar waren ze nog vol van haar bezoek. In het stadje zijn veel leuke kleine winkeltjes. Hindeloopen staat bekend om haar Hindeloopen schilderkunst. Wij hadden verwacht deze schilderkunst overal te zien. Niets is minder waar. De eerste Hindeloopen schilderkunst zien we bij een café de Brabander. Wij vermoeden een Brabander die in Hindeloopen is komen wonen en snel wilde integreren 😊. Geen idee of ons vermoeden klopt. Even later komen we dan toch wat Hindeloopen schilderkunst tegen. Bij het schaatsmuseum. Ondanks het ontbreken van de verwachte schilderkunst, waan je, je toch weer jaren terug in de tijd. De smalle straatjes, oude huisjes en de mooie houten bruggetjes zorgen voor een sfeervol geheel.

Bij terugkomst in de haven, zijn er aardig wat bootjes bijgekomen. Het binnenlopen van een oude Aak zorgt voor een mooi schouwspel. Met in de hoofdrol de havenmeester 😊.

Vanmorgen vroeg vertrok de historische Aak. Dat betekende manoeuvreren in de havenkom. Snel daarna vertrokken wij richting Woudsend. Onze buurvrouw zwaaide ons uit. Zij had het water net verlaten. Elke morgen zwemt zij net buiten de haven in het IJsselmeer. Dat vinden wij super stoer! Wij stappen liever onder de douche 😊. Dan ben je ook wakker haha.

In de Forever ligt een DAF motor. Die kan soms flink roken. Zeker als je langzaam door de mooie slootjes vaart. Nu we over het grote water gaan, kunnen we mooi de motor schoonbranden. Har geeft flink wat gas op de lolly. Met een kruissnelheid van 14 km per uur varen we over het IJsselmeer. Ook wel weer eens lekker 😊. En een schoongebrande motor.

Bij Stavoren gaan we via de sluis weer naar binnen. Via 2 mooie meren bereiken we Woudsend. We hebben even getwijfeld of we hier nog een keer naar toe zouden gaan, maar vinden het zo’n leuke plaats. Daarnaast willen we een bezoek brengen aan de houtzaagmolen in Woudsend. De molen zaagt alleen op zaterdag. Nu maar hopen dat er morgen voldoende wind staat 😊.

Meer dan voldoende wind vandaag 😊. En zon!! Daar zijn we heel blij mee. Vanmorgen stond in het teken van molens. Houtzaagmolen ‘de Jager’ in Woudsend is 300 jaar oud en zaagt van dik hout planken. De oude molenaar van 84 jaar oud bracht zijn kennis over op andere jong bejaarden 😊. Dat was grappig om te zien. Het ging er regelmatig pittig aan toe. We mochten overal kijken. Daar hebben we gebruik van gemaakt. Klauterend over smalle, steile trappetjes naar zolder. De molen piepte en kraakte. Soms keken we door de vloer een etage lager zo ver lagen de planken uit elkaar.  In de molen liep een man met 1 arm. Har kon het niet laten om te vragen of hij zijn arm kwijt was geraakt door de molen. Dit bleek niet het geval. De man raakte zijn arm kwijt door een ziekte. Hij vond het geen probleem dat Har er naar vroeg 😊.

Een klein stukje verder staat een Korenmolen. Ook deze molen draaide en maakten we kennis met de jonge molenaar in opleiding. De jongen was 16,5 jaar oud. Hij mag pas op zijn 18de examen doen. Mooi om te zien dat er toch nog jongeren zijn die dit oude ambacht willen uitvoeren. De passie voor de molen straalde hij aan alle kanten uit. Ook hier mochten we overal kijken. Helemaal ongeschonden kwamen we niet uit de strijd. We zaten onder het meel 😊. Vandaag hebben we de oudste en jongste molenaar van Woudsend gesproken. Een leeftijdsverschil van 67,5 jaar.

Vanwege het mooie weekend zijn er veel boten op pad. Het is echt druk. Om 13.00 uur lag de haven helemaal vol. Volgens de havenmeester was het de eerste keer dit jaar dat het zo druk was. Wij liggen aan de buitenkant van de haven. Een strategisch goede plek. We hebben overal zicht op. Midden in de dynamiek zonder er last van te hebben. Heerlijk 😊. We verwachten dat het morgen ook druk zal zijn. Daar hebben we niet zo’n zin in. We blijven nog een nacht en varen maandag weer verder. Fijn weekend iedereen 😊