Badende mensen in de rivier en eind van de dag op een heerlijk plekje.

Maandag 3 februari. Vandaag geen lange rit haha. Die van gisteren zit nog in ons lijf :-). Vanmorgen zijn we op pad gegaan voor nieuwe oortjes voor Har. Zijn oude oortjes hebben het begeven. Voor alle duidelijkheid het gaat hier om oor telefoontjes. Onderweg naar Amlapura stoppen we bij een brug over een riviertje. Als we naar benden kijken, zien we een oudere vrouw die geheel ontkleed zit te badderen in het stromende water. We lachen vriendelijk naar haar en ze lacht vrolijk terug. Verderop zijn nog meer mensen zich aan het wassen in de rivier en als we verder rijden, zien we er nog meer badderen. We denken dat het mensen zijn die in hutjes op het land wonen en geen stromend water hebben. Wat zou je hen dat toch graag gunnen. Toch maakt de rust en vriendelijkheid van de vrouw onder de brug best behoorlijk indruk op me. Misschien komt het wel door de waardigheid die zij uitstraalde.

Vlak bij de markt is een winkeltje waar ze oortjes verkopen en ook boxjes. Har mist zijn eigen bluetooth boxje en gaat in de onderhandeling over de prijs. Het boxje staat al enige tijd in de zon, want hij is al iets verkleurd en de prijs op het doosje is bijna niet meer te lezen. Ze worden het eens en Har is super blij met zijn nieuwe audio materiaal :-). Bij een bakkerij hebben ze heerlijk uitziende taartjes. We hebben de afgelopen weken door het lekkere eten niet gesnoept. Nu gaan we een keer voor gaas. Elk gebakje in een apart doosje en onder de buddy, op naar ons huisje. Kopje lemon Grass thee erbij en onze dag kan niet meer stuk.

Terug lopend naar de scooter, ziet Har een kleine garage met oude motoren. Hij loopt er naar toe en de man gaat gelijk met hem in gesprek. Hij restaureert oude motoren, zegt hij. Of dat een beetje loopt, kunnen we niet beoordelen, wel zien we veel oude rommel :-). Hij heeft nog een hoop te doen en hij is er trots op. We mogen best nog een keer terug komen, zegt hij. Het blijft leuk :-)

Na de middag toch nog een rit op de scooter, al houden we het kort zoals gezegd  haha. We laten ons verrassen en rijden gewoon voor het vaderland weg. Dat blijven we toch het leukst vinden. Altijd weer vriendelijke mensen, bijzondere plekken en mooie natuur. Har moet altijd lachen, want mensen beginnen vaak te lachen omdat ik zwaai of gewoon mijn vriendelijke gezicht opzet. Het lijkt wel of hij met de koningin in de rondte rijdt. Zijn eigen koningin, want ik ben zeker niet van koninklijke bloede :-).

Soms zijn de kleine binnenwegen zo slecht dat we benieuwd zijn of we nog een keer op een doorgaande weg uit komen of dat de weg eindigt. Tot nu toe is dat nog steeds goed gekomen. Onverwacht komen we weer bij het waterpaleis uit. Na een stuk doorgereden te hebben, zien we een heerlijke plek aan de zee. Frisse wind, lekkere bank en een drankje. Wat heerlijk :-).

Het was een relaxte dag.

Groetjes van de scooterscheurders.