Eelt op onze derrière :-) en mooie waterval

Zondag 2 februari. Hebben toch nog even naar het weer gekeken bij het Baturmeer. Daar regent het inderdaad en voor morgen geven ze onweersbuien op. Hier is het heerlijk weer. We hebben de juiste keuze gemaakt gelukkig. Anders hadden we misschien toch spijt gehad dat we het hotel geannuleerd hadden. Het is er ook maar rond de 20 graden. We worden al echte Balinezen. Die trekken als het iets koeler is al een trui aan :-).

We zijn voor negen uur al op pad gegaan. Ons doel vandaag is de Tukad Cepung waterval. Het is 53 km rijden en we moeten ook weer terug natuurlijk. Er naar toe gaan we binnendoor. Genietend van het mooie landschap schieten we lekker op. De rijstvelden en de Salakplantages schieten aan ons voorbij. Over de helft stoppen we even bij een brug waar we zicht hebben op rafters. We zijn benieuwd, want zoveel water staat er niet. De boten lopen steeds vast en moeten steeds los getrokken worden. Echt wild gaat het er nog niet aan toe. Ik heb er een kort filmpje over geplaatst. Terwijl we staan te kijken komt er een jongen naar ons toe. Hij vraagt waar wij vandaan komen. Hij spreekt goed Engels en wil dit waarschijnlijk graag delen.

Zijn naam is Wyan en hij verteld dat hij graag gids wilde worden. Hij was veel op pad met familie en vrienden, maar klanten binnen halen, wilde niet echt lukken. Sinds drie jaar heeft hij een eigen vrachtwagen. Daar heeft hij 12 jaar voor gespaard. Nu kan hij er goed van rondkomen. Har vraagt gelijk hoe het komt dat de vrachtwagens hier zo langzaam rijden. Dat heeft te maken met de zware vracht en het sparen van de remmen. Wyan is trots op zijn werk. Op mijn vraag of hij wil poseren voor zijn vrachtwagen, wil hij direct meewerken. Hij dringt erop aan dat we voorzichtig doen en wenst ons nog een fijne vakantie.

De waterval hebben we snel gevonden. Met de toegangskaartjes in de hand beginnen we aan de klim naar beneden. Er zijn hoofdzakelijk trappen, maar daar zijn de traptreden erg hoog van. 1 tree staat gelijk aan 2 traptreden. Je schiet wel lekker op zo :-) . Onderweg zijn verschillende mogelijkheden om iets te eten of te drinken. Dat zullen we op de terugweg wel nodig hebben haha. Het laatste stuk moeten we door het water lopen. Nog wat kruip door, sluip door en dan zien we de waterval. Het is net of je in een grot staat. Een bijzondere en mooie plek. Het was de klauterpartij wel waard.

Dan beginnen we aan de klim naar boven. Bij een restaurant hebben ze een soort grote ligschommels. Daar kun je net als de Romeinen liggend (vr)eten :-). Met behulp van een trapje klimmen we erin. Genietend van saté en een bananen milkshake kijken we naar het geploeter van de andere mensen. Dat moeten wij straks ook weer. Maar...… nu even niet! Een fijne manier om bij te komen :-). Maar dan moeten wij er toch ook echt aan geloven. En we verbazen ons...…. in no time zijn we weer boven. Heeft het eten ons energie gegeven of is onze conditie zo vooruit gegaan? We weten het niet, maar een meevaller is het wel.

Daar gaan we weer op de scooter. Na ruim 80 km over de hele dag te hebben gereden, beginnen we toch wel last te krijgen van onze  derrière (of plat gezegd, onze kont). We stoppen nog zeker 3x om de hamlappen weer een beetje bij te laten komen. Inmiddels weer in ons huisje na ruim 100 km scooteren. Je moet er wat voor over hebben :-)

Groetjes van de Hamlappen :-)