De vis wordt duur betaald, of niet? Missie fiets geslaagd :-)

Zaterdag 1 februari. We zijn hier al weer ruim 2 weken. Wat gaat de tijd snel. We zeggen wel tig keer per dag tegen elkaar: "Oh wat is het toch lekker". Zo in je shirt op de scooter en crossen maar. Maar ook het feit dat we niets hoeven te doen is heerlijk. We worden echt in de watten gelegd. Huisje wordt schoon gemaakt, bed verschoond, schone badlakens, lekker eten en elke dag verse bloemen. 

Vanmorgen eerst op zoek gegaan naar een kapper en dat is gelukt. In de kapsalon staan twee gewone stoelen en verder weinig aankleding. De kapster greep gelijk naar de tondeuse en begon als een razende te snoeien :-). Har ziet er weer picobello uit, voor 2 euro. Dat geloof je toch niet.

Daarna doorgereden naar het witte strand. De weg er naar toe gaf mooie uitzichten over de zee. We voelden ons soms alleen op de wereld. We zijn een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten. Beneden bij het strand kwamen we bij de vissersboten uit. Die waren net binnen gekomen met gevangen vis. Zover wij konden zien, hebben de meeste boten geen motor. Ze maken gebruik van een zeil. Onder het zeil halen ze de vis uit het net. Zo staan ze uit de zon. We hebben de indruk dat ze een goede vangst hebben. Er wordt veel vis uit de netten gehaald. De vis gaat in plastic tonnen en de vrouwen brengen die op hun hoofd naar een centraal punt.

Op een aantal boten staat het teken van een hakenkruis. Ons is uitgelegd dat dit geen naziteken is, maar (hier) symbool staat voor ying en yang. We gaan er maar vanuit dat dit ook zo is. Als de vis  uit de netten gehaald is, pakken vier mannen de boot op en dragen deze het strand op. De mannen nemen een alternatieve douche door water uit een put omhoog te halen en over zich heen te gooien. Want naar vis ruiken ze wel :-). Of de vis hier duur betaald wordt, weten wij niet. We verwachten van niet. Het eerste autootje om de vis op de halen is er al. Verser kun je het niet krijgen.

Wij wandelen lekker langs het strand en worden om de paar meter aangesproken of we niet iets willen eten of drinken. Soms 3 tegelijk. Maar als je zegt dat je niets hoeft, blijft men vriendelijk. Sterker nog, op de terugweg, zwaaien ze vrolijk. Het strand ligt in een baai. Langs de waterlijn is het heerlijk, maar met je blote voeten op het zand is wel erg warm haha. Wat een problemen kun je toch hebben he :-) :-).

Vanmiddag hebben we opnieuw een poging gewaagd om een fiets te scoren voor Har. Als we aankomen bij het waterpaleis, staat een mannetje die we een paar dagen geleden gesproken hebben al te zwaaien. mr. Harry de fietsen zijn er, zegt hij met een dikke lach op zijn gezicht. Har onderhandelt wat een gaat uiteindelijk met 2 fietsen weg. Een dames en een heren model :-). Het mannetje staat zelf met zonnebrillen. Wil je niet een zonnebril voor je kleinkinderen, mr Harry vraagt hij. Het is zo'n grappig ventje dat Har ook nog een zonnebrilletje koopt. Het is een Ray-Ban zegt hij. Grapjas. Ik zeg tegen hem dat hij dan wel even met Har moet poseren voor de foto. Dat is geen probleem. Als er Russen komen, begint hij in het Russisch te praten. Als het op verkopen aankomt, spreekt hij vele talen :-).

En nu zitten we weer heerlijk op het terras. Voor ons schiet de zaterdag al aardig op en voor jullie moet hij nog beginnen.

Fijn weekend :-)

Groetjes van de Heesbeestjes.