Salak voor Ketut en voor ons een bijzondere begraafplaats

Zondag 26 januari. We willen vanmorgen even naar de markt in Amlapura. Har wil graag een petje, omdat de zon soms ongenadig op zijn bolletje staat te schijnen. We parkeren de scooter iets verder van de markt af, want de scooters worden rijen dik 'gestapeld' en dan is het lastig om hem er tussen uit te vogelen. We parkeren hem naast het trottoir in de schaduw :-). Bij de ingang van de markt lijkt het wel een mierenhoop. Naast alle scooters  staan er vandaag 2 scooters met kuikentjes. Er zijn er gelukkig maar een paar geverfd. Het merendeel heeft de eigen kleur.

Er heerst een gezellige drukte op de markt. We hadden het veel drukker verwacht. De trap op naar de 1ste etage. Kleine looppaden en veel geinige kramen/winkeltjes. Aan de buitenkant is er de mogelijkheid om iets te eten. Petten kramen zijn er niet zo veel, maar we hebben er 1 gevonden. Har zijn knar is te groot voor de meeste petjes:-). Verder hebben de meeste grote kleppen en daar houdt hij niet van. Uiteindelijk vinden we een geinig petje. Zo, Har is ook weer voorzien.

We zien veel mooie sarongs, kanten blouses en manden om te offeren. Al die kleuren, echt heel erg leuk. We lopen weer de trap af, omdat we nog Salak voor Ketut willen kopen. Dat heb ik haar beloofd. Een aantal dagen terug hadden wij voor onszelf Saluk gekocht. Het is een zoete vrucht. We zijn er niet echt aan verslingert en nu ligt de tros al enige dagen op het fruitschaal. Ik vroeg aan Ketut of zij de Salak wilde. Dat wilde ze wel, maar toen we keken waren ze al wat beschimmeld. Ik geneerde mij, om iets aan te bieden dat niet meer goed was (al wist ik dat niet). Vandaar dat ik tegen haar zei, je krijgt van mij Salak. We kopen en flinke tros en als we weer bij het huisje zijn, staat Ketut op het punt om naar huis te gaan. Nog net op tijd om het aan haar mee te geven. Anders had het ook vanavond gekund als zij weer met haar surprise tas komt. Iedere keer als ze komt zing ik de melodie van de Hennie Huisman Surprise show. Dan moet ze altijd lachen.

Na de lunch gaan we nog richting Virgin Beach. Voor het strand heb ik een bijzondere begraafplaats gezien. Daar wil ik graag nog eens kijken. Boven de graven staan nl. paraplu's. Dat intrigeert mij en ik wil er wat meer van weten. Het is een klein stukje rijden en ik loop de begraafplaats op. Naast de paraplu's liggen op de graven ook levensmiddelen zoals fruit, offermandjes, flesjes drinken en soms ook koeken in papier. Ook zie ik een aantal graven waar een T-shirts op een stok mensen voorstellen. Ik ga er vanuit dat hier een familie begraven ligt. Maar mogelijk heb ik het mis. Inmiddels weet ik dat het hier om tijdelijke graven gaat. De paraplu's erboven moeten de overledene beschermen tegen de zon.

Zodra er voldoende geld gespaard is om te cremeren, dan wordt de overledene  uit het graf gehaald, naar zijn oude huis gebracht, ritueel gereinigd en versierd. Mocht het te lang geduurd hebben en is er niet veel meer over van het lichaam dan wordt er een pop gemaakt die de overledene vervangt. Men gelooft dat de overledene overgaat naar een nieuw leven. Om te voorkomen dat de overledene terugkeert naar de eigen familie draaien ze hem diverse malen rond op de weg naar de plek waar hij gecremeerd wordt. Ook verlaat hij de tuin niet via de ingang maar wordt bijvoorbeeld over een muur getild. Deze wijsheid heb ik van internet afgehaald. Mocht het niet kloppen dan zal ik het aan passen. We vinden het best bijzonder. Het spreekt voor zich dat wij ons op de begraafplaats respectvol hebben gedragen. Subtiel heb ik een paar foto's genomen. Het voelt toch een beetje vreemd. Al stond ik met verbazing te kijken toen een mannetje de begraafplaats op liep en daar ging staan urineren. Hoezo respectvol? En bij het Baturmeer is de begraafplaats zelfs een toeristische attractie.

We crossen weer verder en komen langs een mooi water met veel waterlelies en een doorkijkje naar het strand. Naast alle mooie plekjes zie je hier helaas ook veel vuil langs de weg. Vaak zien we dat ze met de takkenbezems dit allemaal handmatig proberen op te ruimen, maar het lijkt onbegonnen werk. Volgens ons probeert men het plastic wel wat terug te dringen. Onlangs kregen we bij een restaurant een ijzeren rietje en je krijgt niet automatisch een plastic tasje. Wij hadden op voorhand al twee thermosflesjes meegenomen voor koel water. Je moet maar zo denken alle kleine beetjes helpen :-). Verder blijft Bali een prachtig en relaxed eiland.

Het was weer een heerlijke dag.

Groetjes van de Heesbeestjes.