Op de scooter klimmen als een berggeit

,Zaterdag 8 februari. Gisteravond kwam Ketut door de hevige regen ons eten brengen. De tuin was weer veranderd in een zwembad en het terras aan de voorkant van het huis was behoorlijk nat. Ketut begon ons eten te serveren en daarna als een razende Roeland hup door het zwembad naar het schuurtje voor een trekker, dweil en ontstopper. De afvoer liep niet goed meer door. Zo had ze alles weer onder controle :-). Wenste ons een fijne avond en weg was ze weer. Die vrouw is echt goud waard.

Vanmorgen was het weer droog. De weersvoorspellingen gaven aan dat het flink zou gaan regenen, maar we hebben vandaag geen druppel gehad :-). Toch hebben we ons programma wel aangepast. We hebben voorverkenning gedaan bij een locatie waar je in de boomtoppen over touwladders kan lopen. Maar dan moet het weer niet zo bewolkt zijn als vandaag. Dit houden we in reserve. Tijdens de rit een aantal ceremonies gezien. Ze gaan gewoon op de weg zitten. Het verkeer rijdt er wel omheen (gaan ze vanuit). Beneden op de rijstvelden was ook een ceremonie. Daar waren vooornamelijk vrouwen. Daarna nog wat boodschappen gedaan. We moesten lachen want de caissière vroeg of we muntjes wilden of een snoepje. We hebben voor het laatste gekozen.  Die muntjes zijn helemaal niets waard. Toch nog een keer voor gaas gegaan bij de bakker. Vooruitlopend op Valentijnsdag 2 harttaartjes gekocht :-).

Na de middag zijn we richting een tempel in de bergen gereden. Nou dat hebben we geweten. Grote gaten in de weg en stijl omhoog. We leken wel een stel gemotoriseerde berggeiten. Ik heb een aantal malen af moeten stappen, omdat de scooter het niet trok. Soms leek het of we in niemandsland waren. Geen menselijk wezen te bekennen. Uiteindelijk kwamen we hoog op een berg terecht. Het was daar erg druk met auto's. Later kwamen er nog twee Franse jongens op de scooter naar boven. Die hadden ook zo iets van wat een heftige rit. Bij de ingang staat een klein wagentje met een laadbak. In de laadbak zitten een paar vrouwen. Ze groeten vriendelijk en we horen gekwaak. Als we kijken zit er een eend opgesloten in een draagmandje. Hij kan zich niet bewegen. Alleen zijn kopje is vrij. Hij kijkt ons aan met een blijk van, straks gaan ze mij offeren. Het hoort hier bij het leven, maar ik blijf dat toch lastig vinden. Beter een kipfilet in de supermarkt. Al is dat niet eerlijk, want ook die kip is gekilled :-(. En we stoppen niet met vlees eten. Wel minder inmiddels :-) In de tempel waren verschillende ceremonies aan de gang. We hebben het op een afstandje gevolgd. Het was geen bijzondere tempel, maar wel een met een prachtig uitzicht.

Nu moesten we weer stijl naar beneden. Ineens zegt Har: "Ik heb geen rem meer". Oeps dat is niet handig als je nog zo ver naar beneden moet. Har dacht dat de remvloeistof te heet geworden was. Hij rijdt super zachtjes en na een poosje krijgt hij weer meer druk op zijn rem. Har heeft het op internet opgezocht en kennelijk hebben we last gehad van' fading'. De remolie gaat koken. De afdaling was zo stijl dat Har de remmen continu in moest knijpen. Pompend remmen was niet mogelijk. Maar we zijn weer veilig aangekomen. Eind goed, al goed :-)

Mochten jullie denken wat sneu dat ze bewolkt weer en regen hebben. Geen zorg :-). Het is hier steeds ruim 30 graden en 's nachts wordt het niet kouder dan 24 graden. Het is geen straf om hier te zijn haha. Samengevat: We genieten nog steeds :-).

Fijn weekend allemaal.

groetjes van de berggeiten :-)