Stank voor dank :-) en hebben wij honing aan onze ..........

Donderdag 6 februari. Groot wild hebben we hier nog niet gezien, maar als het om torren en gekko's gaat dan zijn die er in overvloed. Vanmorgen lag er weer een tor op zijn rug op het terras. Har dierenvriend als hij is, zette een reddingsactie in. Gewapend met een bezemsteel, stimuleerde hij de tor om de stok beet te pakken. De tor greep de reddingsboei en Har wilde hem in het gras zetten, begint dat gekke dier ineens te blazen. Je verwacht niet dat zo'n relatief klein dier zoveel geluid kan maken. Het klonk in ieder geval niet als een bedankje :-). Nee, het was echt stank voor dank haha.

Onze plannen voor vandaag zijn een bezoek aan een tempel in Bangli. Die zou niet zo toeristisch zijn als in Besakih. Eigenlijk wilden we daar eerst naar toe, maar op internet hebben we daar zulke bijzondere (minder) leuke dingen gelezen, dat we hier nog even mee wachten. Het is een lange maar super mooie tocht door de bergen. Zoals elke dag wordt er hard op het veld gewerkt. Als we staan te kijken (dat mag als je gepensioneerd bent :-)), komt er een heel oud vrouwtje tegen de berg oplopen. Ze is echt super mager en heeft bijna geen tanden in haar mond. Ze maakt met gebaren kenbaar of wij misschien iets te eten voor haar hebben. We hebben niets bij ons en kunnen dus ook niets geven. Ze knikt vriendelijk en loopt door. Als we verder rijden, geven we haar in het voorbij gaan, wat geld. Kan ze zelf iets te eten kopen. Is wel heel erg sneu als je op deze manier oud moet worden.

Na 1 1/2 uur zijn we bij de tempel. We knopen onze sarong om en we zijn nog niet klaar of er staat al een vrouwtje met Har te sjansen. Hij heeft zo'n leuk overhemd en of hij straks ook niet even in haar winkeltje wil komen kijken. Nou eerst maar eens naar de tempel. Er zijn nagenoeg geen mensen en dat is wel lekker. Kunnen we op ons gemak kijken. Halverwege zit een mannetje een sigaretje te roken. Hij begint een gesprek en in no time loopt hij met ons mee. Hmmm dat hoeft niet van ons. We lopen steeds verder, maar hij sluit gewoon iedere keer aan. Nou het is een oudere man en we willen niet onbeleefd zijn.  Het is een aardige tempel, maar niet super bijzonder. Volgens Har zijn het gewoon gestapelde stenen. Hij heeft er niet zo veel mee. Ondanks dat we de oude man niet gevraagd hebben, wil Har de man nog wat geld geven voor de moeite. Wat Har geeft vindt hij niet genoeg. Har geeft hem nog iets extra's en dan zegt de man dat dit wel redelijk is. Soms zijn er die nog meer geven, maar ook mensen die niets geven. Ik vind het van de zotte, maar goed. Komen we beneden staat Har zijn vriendin hem al weer op te wachten. Ze heeft het zo moeilijk en er zijn helemaal geen toeristen bla, bla, bla. Ik zeg we kunnen niet bij iedereen wat kopen. Maar goed we lopen toch maar even met haar mee. We vragen ons wel af wat is er gebeurd. Hiervoor kwam er wel eens iemand naar je toe en als je zei dat je niets hoefde, dan bleef iedereen vriendelijk. Deze zijn wel van een ander kaliber.

De vrouw verteld dat er op de berg een grote ceremonie aan de gang is. Daar zouden duizenden mensen bij aanwezig zijn. Nou dat willen we zien. We zien inderdaad steeds meer mannen met wit/zwart geblokte sarongs aan. Boven op de berg heeft de politie de weg afgezet en wordt het verkeer geregeld. We zien heel veel mannen en willen die straat inrijden, maar dat mogen we niet van een volledig in het wit geklede man op een scooter.  Zou het zijn dat ik erbij ben, dat deze ceremonie niet voor vrouwen is. We hebben geen idee. We rijden nog wat verder, maar kunnen niet dichterbij komen. Dat is jammer, maar volgende keer beter :-). We vangen onze terugweg aan en je gelooft het niet. Op een mooi uitkijkpunt komt er...….. inderdaad weer een verkoper met fietsjes. Wij geven aan dat we er al twee hebben. Oh, maar dan heeft hij nog wel een riksja om onze verzameling compleet te maken. Het kost nog energie om van hem af te komen. Ook bij een stop aan het strand, komt er weer een zonnebrillenverkoper. Har geeft aan dat hij een zonnebril heeft. Kosten nog moeite worden gespaard om Har over te halen. Hij heeft zelfs zonnebrillen met leesgedeelte. Uiteindelijk nemen ze lachend afscheid. We snappen echt er niets van. Hebben we soms honing  aan onze derriere hangen?? Dit hebben we zo erg nog niet meegemaakt. Laten we hopen dat het alleen vandaag zo was.

Totaal hebben we vandaag weer meer dan 100 km gereden. Het was weer super weer, prachtige omgeving en afgezien van de opdringerige 'collectanten' was het een leuke dag :-). We krijgen echt al eelt op ons achterste haha.

Groetjes van de kilometervreters