De vetste hanen hebben de mooiste kippetjes :-)

Mooie zonsopgang vanmorgen. Dat krijgen we er gewoon allemaal gratis bij :-). De tuinvrouw komt langs om de tuin te sproeien en haar hond is meegelopen. Hij blijft netjes buiten het huis, ondanks dat alle deuren open staan. 

Ketut kwam vanmorgen met bloemen in het haar naar ons toe. Ze had thuis eerst een kleine ceremonie gehad. Morgen wil ze graag met haar familie naar een grotere ceremonie. Of wij akkoord zijn dat zij morgen vrij is in plaats van zondag. Dat vinden wij geen probleem. Moeten we morgen ineens zelf eten regelen :-). Dat komt wel goed. Ik geef aan dat wij graag bij een ceremonie willen kijken. Op 19 februari is er een hele grote volgens Ketut. Hij staat in mijn agenda :-).

Vandaag zijn we naar het Bali-Agadorp Tenganan geweest. Dit zou een prehistorische enclave moeten zijn waar men nog volgens de oer Balinese principes leeft. Er wordt nog het kastensysteem gehanteerd. De ongeveer 300 dorpsbewoners leven volgens eigen regels. Voor de zuiverheid van het bloed mag er niet met een vrouw uit een ander dorp getrouwd worden. Doet men dit toch, dan mag men alleen aan de rand van het dorp wonen. Voor mijn gevoel krijg je juist inteelt, maar goed ik ben ook maar een simpel mens :-)

Voor we naar het dorp gaan, eerst even flappen tappen in Candidasa. In het pinhokje staat de airco aan. Dat is erg lekker, want de zon staat flink te branden. We zijn gelijk weer miljonair haha. We stappen weer op de scooter op weg naar Tenganan. Volgens de navigatie moeten we rechtsaf, maar worden gelijk door een mannetje op een scooter aangesproken met de vraag Tenganan? Kan niet anders dat hij dit vraagt :-). We zien er als twee bleekscheten echt uit als toeristen en hij heeft gelijk. We zaten op de verkeerde weg. Het zal vast niet de eerste keer geweest zijn, dat dit gebeurd. Een stuk verder komen we aan bij het dorp.

Toegang hoeven we niet te betalen maar een gift wordt zeer op prijs gesteld en of we dit maar even vast willen leggen in een boekwerk. Is toch eigenlijk wel een mooi systeem. Direct na de ingang zitten mensen die van bamboe een jaarkalender maken. 1 van de mannen spreekt een aardig woordje Nederlands. Daar troeft hij de anderen toch maar mooi mee af. De kalenders zijn wel geinig en hij snijdt onze namen op de kalender in het Balinees en in het Nederlands. Dat doet hij met een scherp mes en wrijft er dan inkt in. Hij is alleen zijn bril vergeten. Har biedt gelijk zijn eigen bril aan. Zo ook weer opgelost :-) Hij heeft ook gekleurde hanen alleen voor de fun zegt hij. Even later vraagt hij of we een attractie willen zien. Hij kan de hanen laten vechten. Nou daar houden wij niet van.

Overal in het dorp zijn veel  hanen, kippen en kuikens. Het lijkt wel een groot kippenhok, maar helaas zitten de meeste hanen  in manden. Wij denken dat de partij voor de dieren dit niet op prijs zou stellen. We hadden vanmorgen nog de reclame op sky radio gehoord over de AH kippen die met zijn 16-en op een vierkante meter zitten. Nou de hanen hebben niet veel meer. Toch mogen ze af en toe vrij, want anders waren er geen kuikens :-). En of de vetste hanen hier echt de mooiste kippetjes hebben, kregen wij niet vastgesteld haha. Een man loopt met een kip onder zijn arm en gaat ervoor zitten om gefotografeerd te worden. Dan moet Har op de foto met de haan. Vervolgens komen er twee manden met een draagstok bij. Daarna nog een haan en de man gaat nog samen met Har op de foto. Zo wordt het bijna een complete fotoshoot :-). Leuk toch.

Het dorp bestaat uit oude huizen met rieten daken en verschillende vormen van handnijverheid. Mooi om te zien. Voor sommige huizen staan stoeltjes die gemaakt zijn van oude autobanden, fiets en scooterbanden. Het ziet er nog geinig uit ook. Onder haangekraai lopen we verder door het dorp waar overal geofferd wordt. We komen nog een paar loslopende buffels tegen. Het loopt tegen lunchtijd en we rijden terug naar ons huisje.

Na de middag gaan we op goed geluk rijden. Volgens Har komen we altijd weer ergens uit. En dat klopt. Hoe je ook rijdt, je komt altijd weer op de doorgaande weg uit. Nog even naar de haven van Amlapura geweest. Het is verbazingwekkend dat ze met deze smalle boten de zee op gaan. Er liggen veel boten op de kant. We denken dat ze de boten over de rotsen zo de zee in duwen. Volgens ons knappen ze daar niet echt van op. De meeste boten zitten met Ducktape aan elkaar geplakt :-(.. We gaan er vanuit dat ze weten wat ze doen.

Op de terugweg stoppen we nog even bij Indo markt voor Yochertdrink en een ijsje. Terwijl we het ijsje op staan te eten komt er een jonge vrouw op een scooter. Voor haar zit een klein meisje van nog geen twee jaar. Het kind heeft een vest, een bontmuts en een zonnebril op. Het is boven de 30 graden. Het is wel een koddig gezicht, want het is een schattig meisje en ze zit met haar voetjes in een soort boodschappen mandje tussen het stuur en het zadel. Haar moeder heeft haar met een sjaal aan zichzelf vast gebonden. Maar die bontmuts is wel erg warm in onze beleving. Ze zal toch niet denken dat het een helm is? Zo is hier altijd wel iets bijzonders te zien. 

Inmiddels weer terug in ons verblijf. Iedereen een heel fijn weekend!

Geniet ervan.

Groetjes van de Heesbeestjes.