Zwembad in de tuin :-)

Donderdag 30 januari. Gisteravond had Ketut minder eten gemaakt :-). Voor mij had zij speciale bananen gehaald. Ze waren groen en bij ons zouden wij ze nog niet eten. Maar deze waren verrukkelijk en deden hun werk goed. Ketut gaf aan dat zij het eten nooit met water vanuit de kraan klaar maakte, maar altijd met water uit de gallon. Daar hebben wij ook geen moment aan getwijfeld. Misschien dacht ze dat ik dacht dat ik ziek was geworden van haar eten. Voor ze weg ging, zei ze " Laat de afwas maar staan, want mama is ziek". Nee natuurlijk niet zeiden wij. Papa doet de afwas :-). Daar keek ze vreemd van op. Wij denken dat de vrouwen hier alle huishoudelijke taken nog voor hun rekening nemen.

Ketut was vandaag de dag weer begonnen met een ceremonie. Ze had weer een bloem in het haar en mooie bloemen bij zich om weer een boeketje te maken. We vinden dat zo'n leuke manier om de dag te beginnen :-). Vandaag wil Har nog een keer naar Tirtaganga. Bij de winkeltjes voor het waterpaleis heeft hij een fietsje gezien. We hebben pech, want vanwege een ceremonie is het winkeltje gesloten. We rijden door richting de bergen.  Dat blijft iedere keer weer zo leuk om te doen. Uiteindelijk komen we in Amed aan. Daar zien we een vrouw uit Nieuw Zeeland. We hebben al eerder met haar gesproken in Candidasa. Ze zei toen: "Tot de volgende keer". Har attendeerde haar nog op haar uitspraak. Ze vroeg verblijven jullie hier. Nee zeiden wij, we zijn aan het toeren. De vrouw zei de volgende schokkende woorden:...… Oud, maar jong van hart :-) :-). We willen er niet aan, maar behoren zo langzamerhand tot de oude gebouwen van de maatschappij haha. Zij was hier om een boek te schrijven. Grappig toch. Wel jammer van die opmerking natuurlijk :-).

Op een mooi plekje met uitzicht op zee nemen we wat te drinken. Boven de bergen zit een donkere lucht en in de verte onweert het. We kijken op de navigatie. De korte weg duurt ongeveer een half uur en de weg door de bergen ruim een uur. We kiezen voor de bergen. Die is leuker en als we zo kijken, ziet het er op de andere route erg donker uit. We zijn nog maar net op pad als het begint te spetteren, dan regen en tenslotte flinke hoosbuien. We hadden nog poncho's willen kopen, maar zijn er nog niet aan toe gekomen. Je wordt wel nat, maar koud is het niet. Na een poosje stoppen we bij een garage om met een handdoek even ons gezicht een beetje droog te maken en om de telefoon op te bergen. Die is niet zo bestand tegen vocht schatten wij in.

Ik heb een Sarong omgedaan, maar veel helpt het eigenlijk niet. Het gaat er steeds heftiger aan toe. Hoosbuien zorgen voor riviertjes over de weg. Water komt zelfs uit de muren. Een stuk verder is een boom over de weg gevallen. De weg is geblokkeerd, maar met wat kunst en vliegwerk lukt het Har om de scooter door de modder om de omgevallen boom heen te manoeuvreren. Ik glibber er voorzichtig langs en we kunnen weer verder. Het is echt lachen, op sommige plekken staan mensen te schuilen. Dan roepen en zwaaien ze naar ons. We zijn niet de enige die blijven rijden, we doen de rest gewoon na. Zeik- en zeiknat komen we aan in Jasri. De weg die we dagelijks rijden, staat echt helemaal blank. Een Bemobusje durft niet erg door de straat te rijden vanwege het hoge water. Hij blijft op het midden rijden waardoor wij er lastig langs kunnen. Har toetert en hij gaat wat aan de kant. Bij de oprit van ons straatje hebben we even het idee dat de scooter er mee stopt. Volgens Har kwam er water in de variobak. Daardoor wil hij niet echt trekken. Het lukt nog net om in ons straatje te komen en daar is de weg gewoon begaanbaar.

We hebben echt geen droge draad meer aan ons lijf. We moeten er wel om lachen. Je hoopt natuurlijk niet dat het de komende weken zo blijft, maar voor een keer is het echt niet erg. Douchen en dan lekker eten. Als we het huis binnen lopen en de achterdeur open doen, zien we dat we een zwembad hebben. Gratis en voor niks:-). Duiken is misschien niet handig, want dan breek je, je nek. Maar pootje baden moet toch wel lukken :-). Har heeft een filmpje van een bui gemaakt en bijgevoegd.

Op dit moment zitten we heerlijk op het terras. Straks komt Ketut weer met haar surprisetas. We kijken er nu al naar uit.

Het weekend schiet voor jullie ook al weer op. Nog even doorzetten :-) Lekker kletsen zo vanuit Bali he. Sorry :-)

Groetjes van de Heesbeestjes.

PS: Omdat mijn telefoon onder de buddy zat, heb ik vandaag niet zo veel foto's.