Dag 4 Mierenhoop en apenstreken

Vandaag zijn we vroeg opgestaan. Volgens ons reisschema moeten we iets over 09.00 uur bij de metro zijn. Iets over 10 uur vertrekt onze trein. Har de routeman heeft het reisadvies bestudeert en is van mening dat we beter met de metro naar treinstation Tokyo kunnen gaan ipv een korte rit met een lokale trein. En daar gaan we weer, op weg naar een nieuw avontuur. De eerste rit in de metro is nog lekker rustig. Na de overstap wordt het al drukker. We hebben nu ook onze koffertjes bij ons en dat is toch net even anders :-)

Het station Tokyo is net een grote mierenhoop. De mensen krioelen werkelijk door elkaar heen. Het is echt een gekkenhuis. Maar we letten goed op. Onze Japanse Rail Pass moet voor het eerste gebruik afgestempeld worden door een station medewerker. Dat is zo gepiept. Geen wonder, want in het kleine hokje staan 5 mensen om te helpen :-).

We moeten perron 22 hebben en die hebben we snel gevonden. Onze trein staat er al op het bord. We zoeken ons wagennummer op. Dit staat op borden aangegeven. Voor elk wagennummer dat staat aangegeven zijn op de grond vakken aangebracht. Voor de eerst komende trein en de volgende trein. Ook hier weer alles strak geregeld haha. We nemen plaats in het vak van de volgende trein. Terwijl we staan te wachten, zien we dat de schoonmakers alle stoelen draaien, omdat de trein de andere kant op gaat. Zij maken de stoelen schoon, poetsen de armligger bij het raam en stofzuigen de vloer. Als de trein schoon is, mogen de passagiers naar binnen. Har is helemaal wild van deze treinen. Het zijn de Shinkansen die hoge snelheid kunnen halen. Ze hebben ook een lange neus.

Dan komt onze trein binnen. De schoonmakers staan al helemaal klaar. Het vrouwtje voor ons, buigt als de trein binnen komt. Ze haalt een plastic zak uit haar tas en gaat bij de deur staan. Mensen kunnen hun rommel bij haar afgeven. Dan gaat zij naar binnen om schoon te maken. Als de cabines weer schoon zijn mogen wij naar binnen. We zoeken onze gereserveerd plaatsen op en klaar is Kees. Er wordt omgeroepen dat er niet gebeld mag worden in de trein. Als je belt moet je naar een soort van tussenstuk in de trein.

Vlak bij ons zit een jong stel met een baby. Als het kindje begint te huilen, staat de vrouw op en gaat zij naar het middenstuk. Ook het geluid van een kind is kennelijk niet gewenst. Het is dan ook erg rustig in de trein. Verder wordt er omgeroepen dat in wagon 6 een arts aan boord is. Nou dat is een veilig idee :-) Ze zijn echt grappig die Japanners.

We doen er bijna 2 uur over om in Nagano te komen. En de trein ging echt supersnel. Daar merk je weinig van, behalve dat het landschap aan je voorbij schiet. In Nagano stappen we over op een lokale trein. Deze trein rijdt bijna door de tuinen van de huizen heen. We zitten in de Limited train Snow Monkeys. Want voor de apen zijn we gekomen. Er ligt nu wel geen sneeuw, maar de apen zijn er wel.

Op het station worden we door mensen van de Ryokan opgehaald. Zij staan al klaar. Wat een service. Ook hier mogen we nog niet op onze kamer, maar we worden wel heel hartelijk ontvangen met een bakje Japanse thee. De man vraagt of we naar de apen willen. Ja natuurlijk willen we dat haha. Ook hier brengt hij ons naar toe. Rond 16.00 uur komt hij ons weer ophalen. Het is een mooie wandeling door het bos en de bergen. Na ruim 1,5 kilometer komen we bij een klein winkeltje. Wij denken dat we daar een kaartje moeten kopen.

Als we binnen zijn, blijkt er een Nederlandse jongen uit Roermond te zitten. Hij verblijft al 3 jaar in Japan. Eerst heeft hij Engelse les gegeven, maar werkt nu voor een bedrijf die tours verzorgd. Hij heeft Japans gestudeerd en wilde dit graag in de praktijk brengen. Hij vertelt ons dat we verderop een kaartje voor de apen kunnen kopen.

We lopen door en inderdaad voor 4 euro kopen we een kaartje. Een stuk verder zien we de apen al. Ze zitten niet in het warme bad. Dat is niet zo raar. Het is rond de 30 graden. Dan zouden wij ook niet in een warm bad gaan zitten. In de winter zijn deze apen een ware attractie. Als het gevroren of gesneeuwd heeft, zoeken de apen het warme water op. Soms is de vacht van hun kop bevroren. Dat zien we nu niet, maar er zijn wel veel jonge apen. De Nederlandse jongen vertelde ons al dat er 40 jonge apen geboren zijn. Dat is wel erg leuk.

De apen zijn mensen gewend, maar vallen je totaal niet lastig. Dat komt volgens ons doordat ze niet gevoerd mogen worden. Daar wordt streng op toegezien. Overal staan parkwachters alles in de gaten te houden. Mooi toch! Wat ook grappig is dat ook hier de boel goed schoon gehouden wordt. Er hangen scheppen, bezems en ander schoonmaakgerei. Het stinkt er dan ook helemaal niet. Ondanks dat er veel apen lopen. We vinden het prachtig en krijgen er geen genoeg van. Maar om weer op tijd terug te zijn, gaan we kwart over drie richting de parkeerplaats.

Vlak bij de parkeerplaats staat een ijskar. En wat staat er in de ijskar, een Nederlands meisje. Ze had al gehoord dat er twee Rotterdammers waren. We zijn dus over de tong gegaan :-) Het is een gezellige meisje. Ook zij is door het tourbedrijf binnen gehaald omdat zij goed Engels en Japans spreken. Terwijl we gezellig staan te praten, komt ons vervoer er al weer aan. En weer terug naar onze Ryokan.

Een Ryokan is een traditionele herberg. Er liggen tatami-matten op de grond. Een laag tafeltje met twee stoelen zonder poten en een kussen. Voor de ramen papieren schuiven en vanavond (als wij aan het diner zitten) wordt ons bed opgemaakt. Nou ja bed, een matras op de grond :-). We krijgen een Yukata en slippers. Het is de bedoeling dat wij vanavond in de Yukata komen eten. Het moet niet gekker worden. Wel lachen natuurlijk. Verder krijgen we nog uitleg over de Japanse thee. Eerst maar eens een bakkie zetten. We hebben er een speciaal koekje bij gehad. Zo komen we aardig in de stemming.

We zijn in onze Yukata naar het diner geweest haha. We waren niet de enige. Nagenoeg iedereen had de Yukata aan. Er stond een heel diner klaar met verschillende schaaltjes met vissoorten, groente, vlees in een bamboekoker waar kokend water op werd gegooid. Er waren lekkere dingen bij en minder lekkere dingen. We hebben alles geprobeerd. Het was in ieder geval een bijzondere ervaring.

Voor vandaag vinden we het genoeg. Veel leuke dingen meegemaakt en gezien. We gaan nu even met de pootjes omhoog :-)

Fijn weekend allemaal en de groetjes van de apenspotters