Dag 3 Massage en diverse manieren van vervoer

Vanmorgen de dag weer schoon begonnen :-). Op het metrostation was een man al weer bezig om de trap te stofzuigen. Een vrouw ging met een vochtige doek langs de trapleuningen. Alles is hier zo ontzettend schoon.

Nadat we weer een dagkaart voor de metro hebben gekocht, gaan we op weg naar Tokyo Tower. De Japanners hebben de Eifeltoren nagebouwd en hem net iets hoger gemaakt. Daar zijn ze reuze trots op :-)

Het is even zoeken als we de metro uitkomen. Je zou verwachten dat je de toren overal kan zien, maar door de hoge gebouwen, ligt hij wat verscholen. We vragen het aan een man en die wijst ons de weg. Het is erg warm en we gaan lekker in de schaduw lopen. En dan zien we hem ineens staan. Het is sprekend de Eifeltoren, maar wel veel 'schrieler'. We kopen kaartjes voor twee observatiedekken. Zoals overal wemelt het van de mannen en vrouwen die je op weg helpen. Allemaal strak in het pak/jurk en voorzien van een hoedje.

In de lift praat de liftboy door een microfoon?!? De reden snappen we niet helemaal, want we staan met 10 personen op 5 vierkante meter haha. Maar hij doet erg zijn best. Op het eerste platform hebben we al een mooi uitzicht over de stad. We zien zelfs het glazen gebouw naast ons hotel. We bekijken de stad van alle kanten en zoeken het dan hoger op. Dan is het uitzicht nog mooier. Ook hier weer dametjes in mooie jurkjes en hoedjes. Als we weer beneden zijn, nemen we in 1 van de restaurantjes een bakkie met een coupe ijs. Hebben we niet zelf verzonnen. Het werd zo aangeboden haha. Het was in ieder geval lekker.

Na een uurtje hebben we het wel gezien en gaan we terug naar het metrostation. Het loopt weer tegen 12.00 uur. Dan gaat kennelijk iedereen eten. Want ook hier weer rijen bij eettentjes. Bij een klein autootje op het trottoir staan veel mensen in een lange rij. De vrouw verkoopt een kommetje rijst, een soort goulashsaus en sla. Deksel er op en zo kunnen de mensen het mee nemen. Grappig om te zien dat ook de lunch volgens een vast stramien verloopt. Ook bouwvakkers leggen massaal het werk neer. Zitten in een kring met elkaar te eten.

Wij nemen weer plaats in de metro. Har ziet dat van de mannen de schoenen allemaal super goed gepoetst zijn. Ze glimmen zo dat je, je haar er in kunt kammen. Nagenoeg iedereen speelt met zijn telefoon of zit te slapen. We gaan naar Akihabara. Deze wijk heeft veel elektronica. We komen in een grote zaak terecht en kijken onze ogen uit. De mediamarkt is hier een klein zaakje bij. 9 etages hoog met van alles en nog wat. Op een bepaald moment komen we bij een afdeling die massagestoelen verkoopt. Er staan er ongeveer 20 op een rij. Op de meeste stoelen liggen mensen die zich laten masseren. Het is geen gezicht. De 1 ligt te trillen, de ander kijkt gelukkig en weer een ander heeft pijn. Er loopt een mannetje tussendoor die iedereen op weg helpt. Wat een gekkigheid :-)

Har gaat in een vrijgekomen stoel zitten en is blij met de massage, want hij heeft last van zijn rug. Als er later nog een stoel vrij komt, ga ik het ook maar eens proberen. Nou dat is gewoon lekker hihi. Het moet toch niet gekker worden. Met zijn alle op een massagestoel. Als Har zijn programma is afgelopen, gaat hij in de stoel naast mij liggen. We laten ons eens lekker verwennen. Na de behandeling zijn we weer fris en fruitig.

Op naar de volgende etage. Er komt geen eind aan. De 8ste etage bestaat alleen maar uit verschillende restaurants. Het wordt tijd om iets te eten en we strijken neer in een leuk tentje. Het eten is heerlijk. Har heeft een tas gekocht die hij ook voor zijn werk kan gebruiken en daar doen wij onze mobiele Wi-Fi in. Zo is hij het wandelende Wi-Fi punt. En het werkt echt super. We hebben overal bereik. Tussendoor even een whatsapp versturen, mail lezen e.d. het kan allemaal.

Voldaan gaan we weer op pad. Ons volgend doel is het eiland Obaida. Op dit eiland zijn bijzondere gebouwen. Om er te komen gaan we met een onbemande trein die op wielen door een bak rijdt. Het is een bijzondere ervaring. Via een mooie brug komen we op het eiland. Daar zien we direct het vrijheidsbeeld dat is nagemaakt. Dat is lachen, snel even een foto appen naar huis. We lopen heerlijk langs het water en besluiten om toch maar niet heel het eiland af te lopen. Het loopt al tegen het eind van de middag en we willen met de waterbus weer terug.

Vanaf de waterbus hebben we een mooi uitzicht op de skyline van Tokyo. Het is heerlijk op het water. Veel te snel is de tocht achter de rug. Nu op zoek naar de metro. We lopen richting het station. En met ons nog vele. Een leger van zwarte pakken en witte overhemden loopt met ons mee. We zijn best een beetje onder de indruk. Wat een volk. Bij het station loopt alles richting het perron met de toegangspoortjes. We komen bijna niet uit de stroom mensen en als wij naar de poortjes lopen en er niet door kunnen, ontstaat er een opstopping die ze ons niet in dank af zullen nemen. We zien kans om aan de zijkant te komen, waar weer een station medewerker (met pet :-)) staat. Hij wijst ons de weg, zodat er een ramp is voorkomen haha.

We hoeven nog maar drie haltes met de metro met 1 overstap. Het effect van de massage is inmiddels wel verdwenen :-). We hebben weer aardig wat kilometers gelopen, van veel verschillende vervoermiddelen gebruik gemaakt en zijn tot grote hoogte gestegen. Het was weer een enerverende leuke dag. Tokyo zit er voor ons al weer op. Morgen vertrekken we met de trein naar Yudanaka. Daar hopen we de badende apen in de warmtebronnen te zien. We verzinnen vast wat apenstreken om ze te verrassen :-)

Groetjes van de vervoersfetisjisten