Twee eigenwijze Hollanders :-)
9 januari 2017 - Cameron Highlands, Maleisië
We hebben vandaag erg veel gezien. Helaas geeft de tablet problemen. Om die reden typ ik het verslag op mijn telefoon. Vergeef eventuele tikfouten, want het is allemaal wat klein. Foto's lukt ook nog niet echt. Terwijl we vandaag veel mooie foto's gemaakt hebben.
Vanmorgen vroeg werd de krant onder onze deur geschoven en konden we alles over het plaatselijke nieuws lezen. Er zijn in het zuiden van Thailand en het noorden van Maleisië overstromingen geweest. Daar hebben wij gelukkig geen last van.
We hebben van het hotel een plattegrond van de omgeving en daar zien we dat we een rondrit kunnen maken langs verschillende bezienswaardigheden. We hebben er veel bezocht, mar ga jullie.niet met alle locaties vermoeien :-). Een leuke was een bezoek aan een aardbeikwekerij. Het stikt er hier van. Bij deze kwekerij kon je zelf aardbeien plukken. Bij binnenkomst zag Har een massagestoel (zo een als we in Japan gebruikt hebben). Daar kon hij niet voorbij zonder zich een te laten masseren. Hij kwam er herboren uit haha. Voor het plukken moesten we weer trappen op en trappen af. De kassen zijn op de heuvels gebouwd en we moesten tot achter in de kwekerij om te mogen plukken. Er werd toezicht gehouden of we wel de grootste rode aarbeien plukten. Ze smaakten super. Weer boven hebben we nog een ardbeiensmoothy gekocht. Hadden we wel verdiend na al dat plukken :-).
We zijn vaak gestopt maar deze is wel een vermelding waard. We liepen langs lokale winkeltjes en zagen iets leuks voor Devin. Alleen de eigenaar van het winkeltje was nergens te vinden. Er stonden nog een paar mensen en die liepen weg. Wij aan de buren gevraagd, maar die wist ook niet waar de eigenaar was. Wij nog een rondje gelopen en nog steeds niemand terwijl alles open en.bloot beschikbaar was. Wij hadden gezien wat het kostte en vroegen aan de buurvrouw of zij het geld van ons in ontvangst wilde nemen. dat wilde zij niet, want de eigenaar was haar vriend niet. Oké en nu? Uiteindelijk wilde een andere verkoper ons wel helpen. We vertrouwen er maar op dat hij het geld aan de eigenaar van het winkeltje geeft. Wij hadden de buit binnen :-).
Halverwege de middag hadden we al meer dan de helft van het rondje graden en diverse bedrijfjes bezocht. Alles zonder de Tom Tom. Op een bepaald moment vonden we het wel lang duren voordat we bij de verwachte kruising kwamen. We haalden de Tom Tom tevoorschijn en typte een adres in waar we naar toe wilde. Terwijl we doorreden gaf de Tom Tom steeds door, keer om! De route gaf rechtdoor aan. De eerste kruising kwam na 14 km. We crossten vrolijk door ondanks dat er steeds aangegeven werd Keer om! Na die 14 km moesten we inderdaad omkeren haha. Hoezo eigenwijze Hollanders. Achteraf bleek het kaartje niet te kloppen. We moesten heel de weg weer terug :-). Daar moesten we eigenlijk wel heel erg om lachen.
We hadden gelezen dat in het Old Smokehouse de lekkerste scones te krijgen waren. De Cameron Highlands zijn ooit door een Engelsman ontdekt. Engelse invloed merk je overal. Zeker bij het Old Smokehouse. Dat is echt een oud Engels gebouw met een Engelse tuin. We worden ontvangen door een jongen in een smetteloos wit jasje en hij sprak bekakt Engels. We nemen plaats in de tuin en al snel krijgen we op zijn Engels een bakkie thee met scones gepresenteerd. Het is alleen een akelig theepotje we schenken via het theezeefje in het kopje en een deel op de tafel. We zitten ernstig te flodderen :-). Naast ons zit een Engels stel en die morsen geen druppel haha. We zetten snel ons kopje op het plasje thee zodat de correcte jongen het niet ziet haha. Geintje, we hebben natuurlijk alles netjes opgeruimd. Het werkte alleen wel op onze lachspieren.
Na het theedrinken zijn we nog doorgereden naar de theeplantages. Die zijn echt schitterend om te zien. We dachten dit ook wel zonder Tom Tom te kunnen doen. Dom, dom, dom :-). Binnen no time zaten we op het terrein van het plaatselijke ziekenhuis :-). We waren veel te eigenwijs vandaag en hebben ons lesje geleerd, maar hebben wel gelachen.
Groetjes van de eigenwijze kluivenduikers :-)
We zijn vaak gestopt maar deze is wel een vermelding waard. We liepen langs lokale winkeltjes en zagen iets leuks voor Devin. Alleen de eigenaar van het winkeltje was nergens te vinden. Er stonden nog een paar mensen en die liepen weg. Wij aan de buren gevraagd, maar die wist ook niet waar de eigenaar was. Wij nog een rondje gelopen en nog steeds niemand terwijl alles open en.bloot beschikbaar was. Wij hadden gezien wat het kostte en vroegen aan de buurvrouw of zij het geld van ons in ontvangst wilde nemen. dat wilde zij niet, want de eigenaar was haar vriend niet. Oké en nu? Uiteindelijk wilde een andere verkoper ons wel helpen. We vertrouwen er maar op dat hij het geld aan de eigenaar van het winkeltje geeft. Wij hadden de buit binnen :-).
Halverwege de middag hadden we al meer dan de helft van het rondje graden en diverse bedrijfjes bezocht. Alles zonder de Tom Tom. Op een bepaald moment vonden we het wel lang duren voordat we bij de verwachte kruising kwamen. We haalden de Tom Tom tevoorschijn en typte een adres in waar we naar toe wilde. Terwijl we doorreden gaf de Tom Tom steeds door, keer om! De route gaf rechtdoor aan. De eerste kruising kwam na 14 km. We crossten vrolijk door ondanks dat er steeds aangegeven werd Keer om! Na die 14 km moesten we inderdaad omkeren haha. Hoezo eigenwijze Hollanders. Achteraf bleek het kaartje niet te kloppen. We moesten heel de weg weer terug :-). Daar moesten we eigenlijk wel heel erg om lachen.
We hadden gelezen dat in het Old Smokehouse de lekkerste scones te krijgen waren. De Cameron Highlands zijn ooit door een Engelsman ontdekt. Engelse invloed merk je overal. Zeker bij het Old Smokehouse. Dat is echt een oud Engels gebouw met een Engelse tuin. We worden ontvangen door een jongen in een smetteloos wit jasje en hij sprak bekakt Engels. We nemen plaats in de tuin en al snel krijgen we op zijn Engels een bakkie thee met scones gepresenteerd. Het is alleen een akelig theepotje we schenken via het theezeefje in het kopje en een deel op de tafel. We zitten ernstig te flodderen :-). Naast ons zit een Engels stel en die morsen geen druppel haha. We zetten snel ons kopje op het plasje thee zodat de correcte jongen het niet ziet haha. Geintje, we hebben natuurlijk alles netjes opgeruimd. Het werkte alleen wel op onze lachspieren.
Na het theedrinken zijn we nog doorgereden naar de theeplantages. Die zijn echt schitterend om te zien. We dachten dit ook wel zonder Tom Tom te kunnen doen. Dom, dom, dom :-). Binnen no time zaten we op het terrein van het plaatselijke ziekenhuis :-). We waren veel te eigenwijs vandaag en hebben ons lesje geleerd, maar hebben wel gelachen.
Groetjes van de eigenwijze kluivenduikers :-)
Jullie zijn niet dom, wel super optimistisch,
Blijf genieten. Marius
Groetjes Hong en Gilles
Ps. Misschien een tip als je tenminste je I-pad bij je hebt, hou de aan/uit knop en de home knop tegelijkertijd vast net zolang tot hij helemaal uit is. Het apparaat start dan opnieuw op.
Hopelijk heb je er wat aan.
Gr. Hetty & Gerrit
Ach, net zoals pa schrijft, je ziet zo tenminste nog wat van de omgeving, hahaha.
Maar jullie hebben weer veel gezien, gedaan en geproefd. Heerlijk hoor!
En Harry heeft zijn massage ook weer gehad voor de dag, hoef jij het vandaag weer niet te doen ;-)
Ik ga morgen mijn 1e skiles krijgen, ik ben benieuwd. Misschien ben ik het nog niet verleerd :-)
Tot morgen!
De maandag achter de rug hebben werkers....
Ja van dat door rijden herken ik wel iets, wij komen gelijk in de Congo uit, dat zeg ik altijd tegen Jos als we verkeerd rijden dan zeg ik je moet er hier af nee dus we rijden door dus!!!!!!!!
Herkenbaar ook met de tomtom.
Engelse kopjes en potjes dat is niet de juiste combinatie die scoons wel hoor, ik kreeg gelijk het ritueels syndroom voor me op schiphol. Haha.
Op naar het volgende avontuur we reizen gewoon mee.
Nu nog even aardbeienthee zetten dan zit de sfeer er helemaal in,