Vrieskou en sneeuwpret in de woestijn.

Gisterochtend wederom wakker geworden met een bevroren autoruit en wandelpad. Ohhh wat was het weer koud gisterochtend haha. Sjaal om en dikke jas aan om naar het restaurant te gaan voor ons ontbijt. Daar hadden ze de open haard aangestoken. Wij namen lekker de tafel naast de open haard.

Rond negen uur vertrokken we voor een autoreis van 600 km. De eerste 120 km door de bergen. Prachtige route, met zoals gewoonlijk veel dieren en mensen langs de weg. Ineens sprong er een koe over de vangrail, terwijl wij met 100 km aan kwamen kachelen. Hij bleef op het midden van de weg staan en ging echt niet opzij. Wij konden er goed omheen rijden. Hebben het tegemoet komend verkeer met lichtsignalen gewaarschuwd.

Onderweg verder geen gekke dingen meegemaakt. Het was eigenlijk 1 lange rechte weg met mooie vergezichten. Rond half vijf in de middag kwamen we bij Johannesburg aan. De weg naar het vliegveld was wel even super druk en een uitdaging. Maar zoals gewoonlijk draaide Har zijn hand er niet voor om. Ineens stonden we bij het verhuurbedrijf en konden we de auto inleveren. Een paar honderd meter lopen en we waren in de vertrekhal. Veel te vroeg, maar dat mocht de pret niet drukken. Er is altijd wel wat te zien. We moesten nu echt afscheid nemen van Zuid Afrika. Een ontzettend leuk en mooi land met vrolijke mensen. We gaan nog wel een keer terug, maar dan meer naar het zuiden. Omgeving Kaapstad zal het dan worden.

Na het inchecken en de securitycheck (die overigens totaal niet streng was) vonden we snel onze gate waar ons vliegtuig al gereed stond. Die zat helemaal vol. We hadden niet zulke geweldige plekken. Echt helemaal in het midden. We waren beiden ingeklemd door twee struise dames. Om half twaalf 's avond kregen we nog een diner geserveerd. Daar hebben we vriendelijk voor bedankt. We hebben nagenoeg heel de reis geslapen. Dat viel niet tegen haha.

Om 20 minuten over acht landden we op Dubai airport. Twee uur later dan in Nederland. Je merkt dat Dubai echt een overstap luchthaven is.  Op naar de paspoort controle. Daar zitten allemaal van die mannen in witte jurken met een tulband. Dat heeft toch wel wat. Zonder problemen door de controle. Wel weer een stempel. We hebben tijdens een reis nog nooit zo veel stempels in ons paspoort gehad. Bij de bagageband staan niet veel mensen en in no time hebben we onze koffers. En bij de ontvangsthal staat een mannetje met onze namen.

Hup, daar gaan we in een dikke, vette Cadillac op naar ons hotel. De eerste indruk van Dubai is indrukwekkend. Wat een gebouwen. Binnen een kwartier zijn we bij ons hotel. De service is goed, want onze kamer is nog niet klaar, maar ze gaan iets voor ons regelen. Terwijl het inchecken pas vanaf 14 uur is. Voor 10 uur zijn we al op onze kamer. Lekker douchen en dan gaan we toch op pad. Het metrostation is recht tegenover ons hotel. Als we buiten komen, valt de warmte als een dikke deken over ons heen. 40 graden. Dat is andere koek dan de vorst van gisterochtend haha. Dit bevalt beter. Al moeten wij eerlijk bekennen dat je het geen half uur uit houdt buiten.

In het metro station is het heerlijk koel. Daar kunnen we ook geld pinnen. Helaas lukt dat niet. We besluiten om het geld pinnen in het grote winkelcentrum te doen. We kopen een kaartje voor de metro. Die we betalen met de bankpas.
Daar gaan we in de onbemande metro. Echt leuk om mee te maken. Via een lange overdekte gang komen we in het winkelcentrum. Daar proberen we 3 automaten en nergens kunnen we geld uit de automaat trekken. We willen  iets eten en strijken neer in een leuke tent. Vragen voor de zekerheid of we met de bankpas kunnen betalen. Helaas pindakaas dat kan niet. Heel de vakantie heb ik mijn portemonnee met mijn visa pas en contant geld bij me gehad. Deze keer niet. Ik heb alles in de kluis op de kamer gelaten. Anders hadden we nog euro's kunnen wisselen. Er zit niet anders op. Terug naar het hotel.

We kennen de weg. Binnen een uur zijn we weer terug in het winkelcentrum en bij het restaurant. Die herkennen ons nog en beginnen te lachen. Ze vragen of het gelukt is. Met de visa pas lukte het wel. We hebben nu cash geld en de visa pas. Er kan niets meer mis gaan. Na een lekkere maaltijd verkennen we het winkelcentrum verder. Eigenlijk willen we eerst naar de indoor skibaan. Hoe gek kun je zijn. Buiten ruim 40 graden en daar 3 graden onder nul. Ze hebben veel werk gemaakt van de skibaan. Naast het skiën kun je er ook met botsauto's, grote ballen waar je in kan en met een menselijke bobslee je zelf vermaken.

Het is grappig om te zien. Iedereen draagt hetzelfde skipak. En vrouwen met gezichtsbedekking en mannen in witte jurken lopen in skikleding door de sneeuw. Je ziet trouwens veel mannen in witte jurken en de vrouwen in het zwart met of zonder gezichtsbedekking. De meeste zijn te vinden in de super dure zaken zoals Louis Vuiton, Chanel en nog vele anderen. Er zijn juwelen uitgestald daar kunnen wij misschien wel een huis van kopen. Als zo'n witte jurkenman de juwelierszaak binnen stapt, beginnen de verkopers al breed de grijnzen. Dat wordt weer kassa denken wij.

Voor de eenvoudige boertjes uit IJsselmonde is dat natuurlijk allemaal veel te duur. Eigenlijk houden wij helemaal niet van winkelen haha. Het is vooral sfeer snuiven.
Inmiddels zijn we toch wel wat afgeknoedeld en is het handig om onze stalpootjes wat rust te gunnen. We gaan terug naar ons hotel. We gaan misschien vanavond nog op pad. Morgenochtend hebben we in ieder geval een tour door Dubai. Daarna kijken we waar we nog meer naar toe gaan. We hebben nu al door dat we hier veel te kort zijn. We kunnen bijna niet kiezen wat we zullen doen. Maar dat kan alleen maar een reden zijn, om hier gewoon nog een keer naar toe te gaan. Haha.

Nou de groeten uit het warme Dubai. Morgen wordt het 46 graden.
De Heesbeestjes