Hoe meet je vaartijd? Is er brand???

Sinds een kleine maand hebben we een andere boot. Onze vorige boot de 'Tussendoor' is vol enthousiasme overgenomen door een gezin met 4 kinderen. Die vonden hem ruim genoeg. Daar snap ik natuurlijk helemaal niets van :-). 

Het is de bedoeling dat we vanaf 1 september voor 2 weken gaan varen. Voor die tijd wilden we nog wel ons eigen stempeltje drukken op de 'Forever'. Har heeft de afgelopen weken opgeruimd, (kaal) geschrapt, gegrond, gelakt, geschuurd en weer gelakt. Hij is kilo's transpiratie verloren en zijn riem kan inmiddels wat strakker. De laatste dagen heeft hij nagenoeg geen tijd genomen voor een praatje. Maar het mag gezegd... Het resultaat mag er zijn. Ben super trots op hem! Na de vakantie liggen er nog heel veel werkzaamheden op Har te wachten. Die gaat zich niet vervelen deze winter.

Maar eerst nog even op pad. Ons plan is om Brabant onveilig te maken. Misschien gaan we ook nog de Grevelingen op, maar dat is nog niet helemaal zeker. We volgen ons gevoel. Ons motto is:

                           VAARTIJD WORDT NIET GEMETEN DOOR EEN KLOK MAAR DOOR MOOIE MOMENTEN.

Zoals we het nu bedacht hebben, varen we 1 september naar Gorinchem. Dat doe je met de auto in een half uur. Met de boot ben je bijna 5 uur onderweg. Zo leer je om te onthaasten. Een mooie uitdaging voor mij haha. We hebben er zin in.

Onze eerste vaartocht was direct al een avontuur. We hadden de Nieuwe Maas overgestoken en vaarden net op de Hollandsche IJssel toen de motor begon te stotteren. Ohhhh zei Har: Ik heb de brandstofkraan niet open gezet! Razendsnel ging hij naar de motorruimte. Maar te laat. Er zat al lucht in de leidingen, de motor stopte en we dobberden op het midden van de Hollandsche IJssel. De wind hielp ons om aan de kant te komen. Ter hoogte van Bos Kalis wilden we aanleggen aan een ponton. Elke keer als we er bijna waren, zorgde de wind er voor dat we weer van de kant af dreven. Inmiddels had Har  Post Maasbrugge geïnformeerd. Het is handig als de binnenvaartschippers weten dat er een jachtje in het 'wild' rond dobbert. Anders had hij misschien niet alleen hoeven schilderen, maar minimaal wat deuken moeten plamuren haha.

We kregen de vraag of we hulp nodig hadden, maar (zelfredzaam als we zijn) vonden dat niet nodig. De aanhouder wint en op een bepaald moment hadden we beet :-). Nu kwam het zware werk. Har moest alle lucht uit de brandstofslangen pompen. Dat was zweten! Om het nog wat gezelliger te maken, kwam ook de Havendienst nog even langszij. Ook zij hadden vertrouwen in Har zijn kwaliteiten. Na een gezellig praatje, kozen zij weer het ruime sop. Na bijna een uur pompen en zeker 2 kilo lichter, liet de motor weer van zich horen. We konden weer varen, Hoera....

Hoera??? De boot leek wel een stoomlocomotief. Door alle brandstof die Har er in had moeten pompen, ontstond er heel veel rook. Echt heel veel rook. We hadden veel bekijks haha. Een man op de Algerabrug bij Krimpen riep naar ons: "Jullie hebben brand!!!".  Het was echt niet normaal. Ik heb nog een kort filmpje bijgevoegd.

Na enige tijd werd alles weer normaal. Zo ontstaan dus de (mooie) momenten :-). We hadden onze vuurdoop gehad haha. De verschillende  vaartochten hierna verliepen zonder problemen. We hebben er vertrouwen in :-)