Neckbush, Pig and Pony en The Old Duck

10 januari 2019 - Underberg, Zuid-Afrika

Na lang wikken en wegen hebben we toch besloten om niet met een 4x4 tour naar Lesotho te gaan. Deze rit gaat over de beruchte Sanipas. Daar mag je zelf niet rijden. Het leek ons erg leuk, maar het feit dat er een colonne jeeps de pas op gaat spreekt ons totaal niet aan. We hebben op de kaart gekeken en een stukje verder op lijkt het dat er een grensovergang is naar Lesotho. Kijken of wij zo ver kunnen komen 😊.

We zetten de Tom Tom op Bush Neck. Daar zou de grensovergang moeten zijn. We moeten 36 km over een onverharde weg met veel kuilen en gaten. Echt een weg voor ons haha. Onderweg prachtige vergezichten op de bergen, weilanden en grote kuddes koeien. Er zijn veel grote veeteeltbedrijven hier. Voor zover wij dit kunnen bekijken allemaal blanken. Er zijn veel kalfjes en aangezien ik gek van koeien ben, kan ik het niet laten om de nodige foto’s te maken.

Om de weg zo egaal mogelijk te maken schraapt een egaliseermachine de bovenste laag van het wegdek. Dat geeft wel een zooitje, maar als ook de andere kant gedaan is, knapt de weg wel op. Onderweg houden we een tussenstop bij Pig en Pony. Een soort ranch waar verschillende dieren lopen. Veel paarden en pony’s, maar varkens zien we nagenoeg niet. Zegge en schrijven 1 varkentje en een klein biggetje. Als hij liep begon hij gelijk te knorren. We raken aan de praat met een Zuid Afrikaanse vrouw. Zij en haar dochter hadden gegokt op ons. Kwamen we nu uit Duitsland of Nederland. Hebben we dan toch iets van braadworsten weg???? We houden ons netjes in en lopen niet heel de dag te schransen 😊.

Vervolgens rijden we door naar Bushneck. Er blijkt inderdaad een grensovergang te zijn. Maar naar niemandsland. Je kan via deze weg niet in Lesotho komen. Dan hebben we pech gehad. Op de terugweg komen we drie Zuid Afrikaanse cowboys tegen. Zij drijven te paard koeien naar een andere weide. Een kalf ontsnapt aan de kudde en gaat precies de andere kant. De jongste van de cowboys rijdt op het paard als een gek achter het kalf aan. Hij kan goed rijden en vraagt wat kunst en vliegwerk om te zorgen dat het kalf weer aansluit bij de kudde. De kudde neemt heel de weg in beslag. Achteraan lopen de kalfjes. Altijd leuk om te zien.

Op de terugweg rijden we naar een dorpje waar een plaatselijk museum is. We worden hartelijk ontvangen. Er staat een ouden platenspeler met een hoorn die ingebouwd is in een kast. Hij kan zelf geen plaatsjes meer draaien. Daarom hebben ze er een USB speler in geplaatst met oude muziek. De speaker staat precies bij de hoorn. Nu lijkt het net of de platen speler nog in takt is. Slim bedacht haha. Het is een aardig museum en na een donatie en een toelichting in het gastenboek vertrekken we weer richting ons hotel.

Op de weg naar het hotel ligt The Old Duck. Een tentje waar je kan lunchen of een kop koffie kan drinken. Het is een leuke locatie met dieren. Dieren scharrelen om ons heen. Een haan en een hen lijken wij wel 😊. Als we iets te eten op de grond gooien, jaagt de haan de andere dieren weg zodat de hen lekker kan eten. Dat doet Har nu ook altijd 😊😊. Geintje natuurlijk. Dit keer waren het geen wilde dieren, maar vooral boerderijdieren. We zijn nu eenmaal gek op dieren. Net even in de tuin in de zon gezeten. Straks weer lekker eten op het terras van het restaurant. Morgen weer zo’n 400 km rijden. We gaan zien wat die dag ons weer gaat brengen.

Het is bijna weekend. Hou vol.

Groetjes van de roadcrossers.

Foto’s

1 Reactie

  1. Willy:
    10 januari 2019
    Hallo roadcrossers,

    Ondanks dat jullie niet de grens over konden, hebben jullie toch weer een mooie rit kunnen maken. En ipv zoals het liedje gaat "kijk je naar de kont van het paard" kijk je naar konten van πŸ„ πŸ„πŸ„πŸ„πŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚. Is weer eens wat anders.....

    En inderdaad lijkt het af en toe net alsof je in Nederland bent met die graslanden en zwart/witte koeien.

    Eet smakelijk voor straks en tot morgen πŸ˜ƒ.

    Groetjes van ons πŸ’“ πŸ’“πŸ’“πŸ’“