Als je de wind, de kou en de regen wegdenkt, waren het echt mooie zomerdagen 😊

We liggen aan de buitenrand van Assen. Een fijne rustige plek. De weg naar het centrum is een flink stuk fietsen. Met tegenwind 😊. Na aankomst in het centrum gelijk aan de koffie. We hadden onze zinnen gezet op het Olie B Bommel museum. Helaas was deze gesloten, terwijl op de site stond dat ze geopend waren. Vlak bij staat ook het beeld van Bartje.

Bartje staat symbool voor de Drentse koppigheid. Bartje Bartels was de hoofdpersoon uit het boek ‘Bartje’ van Anne de Vries. Vooral Bartje zijn eigenzinnige kreet tijdens het eten, als  zijn vader  oproept tot gebed, is erg bekend. ‘Ik bid niet veur brune bonen!’, terwijl zijn moeder een lepel met dampende bonen op zijn bord schept. Van het boek werd ook een tv serie gemaakt.

Om een beetje in de stijl van Bartje te blijven, hadden wij ook een bruine bonen schotel op het menu staan. Met gehakt en veel groente 😊. Harry at gelukkig alles op. Van Assen zelf kregen wij niet een heel erg warm gevoel. Mogelijk kwam dit door het weer (koud en soms regen), daarnaast leefde voor ons de stad onvoldoende. Al blijft het een momentopname natuurlijk. We bekeken de binnenhaven waarvandaan je in een ‘konvooi’ van 2 bootjes richting Groning wordt begeleid. Een konvooi van 2 bootjes heeft te maken met de relatief kleine sluizen. Het is de bedoeling dat je van te voren afstemt met de havenmeester op welke tijdstip er een konvooi vertrekt. De havenmeesters c.q. brug/sluiswachters zijn hier zeer servicegericht. Alle bruggen en sluizen sluiten super op elkaar aan. Dat hebben ze hier goed geregeld.

We kopen nog een extra deken, want de kou krijgt steeds vaker de overhand 😊. Je zou zweren dat er net een ijsbeer door de haven zwom 😊.  In de loop van de middag zoeken meer boten de luwte van de haven op. Er komt een futuristisch schip de haven binnen varen. Het is een huurboot, 13,5 m lang. Er kunnen 10 mensen aan boord, 8 kajuiten, 4 toiletten, kortom een bijzonder schip.

De huurprijs is vanaf 345,00 euro per dag.

Borg 2.000,00 euro

Waarborgverzekering 175,00

Eindschoonmaak 245,00

Een weekendje weg wordt zo wel een duur grapje. Dan pakte ik liever het vliegtuig naar een warm land 😊

Er loopt een vrouw over de kade en roept: “Ik vind jullie boot mooier!” . Dat ben ik niet met haar eens. Het is een schitterende boot. Daar kan die ‘oude boutenbak ‘ van ons echt niet tegenop. ‘ ‘Oude boutenbak’ is liefdevol bedoeld!! We zijn nl. super blij met de Forever.

GRONINGEN

Onze tocht naar Groningen moesten we een beetje handig plannen. We kregen weer de nodige bruggen en sluizen. 1 Van deze bruggen (de Ketwich Verschuurbrug) heeft beperkte opening. De Ketwich Verschuurbrug is een hefbrug. De brug geeft regelmatig storing. Afgelopen winter probeerde monteurs de storing te verhelpen. Dit lukte niet, Om die reden gaat de brug 3x per dag open. Om 11.00, 14.00 en 18.30 uur. Tijdens de openingstijden van de brug is er een monteur aanwezig om bij een storing direct aan de slag te gaan. Dit blijft het gehele vaarseizoen zo. 7 dagen per week, 3x per dag een monteur aanwezig bij de brug. Het mag wat kosten 😊.

Om half zeven vanmorgen hoorden wij het sleepbootje dat bij ons in de haven ligt al vertrekken. Die wilde graag de eerste opening van 11 uur halen.  Om bij de Ketwich Verschuurbrug te komen moeten er 6 bruggen geopend en 2 sluis-schuttingen plaatsvinden. Rond 09.15 bereiken wij de eerste sluis. Daar ligt het sleepbootje te wachten. De schipper van het slepertje geeft aan dat ze vroeg vertrokken waren, maar dat er voor de pleziervaart niet voor 09.00 uur gedraaid/geschut wordt. Zonde om zo vroeg je bed uit te gaan.

Rond 11.40 uur bereiken wij de Ketwich Verschuurbrug. We leggen de boot aan de kant en gaan in de chil modus. Om 14.00 uur zijn we aan de beurt. Daarna nog 8 bruggen om in de haven van Groningen te komen. Dat lijkt veel, maar het openen van de bruggen is tot nu toe echt een geoliede machine.

Klokslag 14.00 uur mogen de boten uit de stad als eerste door de brug. Dan zijn wij aan de beurt. Als eerste gaat het sleepbootje dat steeds voor ons heeft gevaren. Net als Har aan wil sluiten, komt daar als een duiveltje uit een doosje nog een bootje aanvaren. Het is het bootje dat ons al enkele dagen wat in de weg vaart. De man is super zenuwachtig en maakt bijzondere manoeuvres zodat je nooit weet wat hij gaat doen. In 1 van de sluizen lag hij dwars omdat hij zijn landvast niet op de juiste plek vastmaakte. De sluiswachter gaf hem nog een tip om het anders te doen. Har deed  de dag erop nog een poging. De man zit beslist niet op goed bedoeld advies te wachten.

Als 3de bootje varen we Groningen binnen. Zo gestroomlijnd als het in Drenthe en Overijssel liep, zo stroef loopt het in Groningen. We moeten steeds lang wachten voor de bruggen en bij de spoorbrug hebben we zelfs een wachttijd van ruim een half uur. Bij de spoorbrug kunnen twee bootjes aan het remmingwerk. En daar ligt nu onze ´dwarsligger´ 😊. Wij kunnen nergens een aanlegplek vinden. Dan zien we ineens tussen het hoge gras een stenen paaltje. Har springt op de schuine kant en gooit het touw om het paaltje. Het touw glijd er vanaf en Har glijdt met een bloedgang naar beneden. Gelukkig ben ik daar als zijn reddingslijn haha. Na een nieuwe poging ligt de Forever vast aan het stenen paaltje.

Rond half vier arriveren we in de haven in het centrum van Groningen. De haven heeft geen aanmeldsteiger. Het is even zoeken, maar we vinden een geschikt plekje langs de langsteiger. Een leuke plek waar de rondvaartboten, sloepen en borrelbootjes langsvaren. Volgens de havenmeester liggen we Pole position . Een rustige plek met de nodige levendigheid. We hebben zicht op de dronkenmanstoren.  De toren van de Snit-Jozefkerk heeft zes kanten waardoor je altijd twee klokken ziet.

Met de komst van een nieuwe vrouwelijk havenmeester waait er direct een andere wind in de haven. Zij schudt de boel even flink op. Ze laat geen metertje onbenut en als ze haar woorden kracht bij wil zetten, pakt ze haar scheepstoeter en roept de mensen aan. Mooi om te zien hoe zij extra meters weet te realiseren. Het is nl. erg druk in de haven. We vragen ons af hoe dit in de zomer zal zijn.

De drukte zal waarschijnlijk te maken hebben met de kreet: ‘Er gaat niets boven Groningen.😊

We fietsen naar het Groninger Museum. Daar staat de plassende IJsbeer die volgend jaar naar Alkmaar gaat. Het is een grappig beeld. Terwijl we bij de ijsbeer staan, ziet har een schip van de WSV IJsselmonde aankomen. De brug gaat voor het schip open en Har fluit. Herkenning! Wat is de wereld toch klein.

Groningen is een echte studentenstad. Dat zorgt voor gezellige reuring en merk je ook goed in het Forum. Dat is een walhalla voor studenten. Overal kunnen zij studeren en onderzoeken. Bij aankomst verzorgde een orkest een koffieconcert. Ze speelden echt mooi. Onder het genot van een ijskoffie (het is nog niet koud genoeg 😊) genoten we van de muziek.

Het forum is een gebouw van 10 etages hoog met een dakterras. Deze ontmoetingsplek voor iedereen die nieuwsgierig is naar de wereld van nu en morgen. Met grote exposities, museum Storyworld, vijf filmzalen, bibliotheek, het Smartlab, horeca en een dakterras. Het dakterras geeft een schitterend uitzicht over Groningen. We bezochten alle etages. Het Forum is zeker een bezoek waard.

Na het Forum bezochten we nog het Universiteitsmuseum. We waren vooral geïnteresseerd in de afdeling anatomie. Bijzonder om de mens op water te zien. Het meest bijzonder vonden we het gebit in een strottenhoofd. Dat je per ongeluk je gebit doorslikt en dan op die manier stikt. Dat lijkt ons geen plezierig einde.

Aletta Jacobs haar kamer en persoonlijke eigendommen kregen een prominente plaats in het museum. Als eerste vrouw mocht zij na toestemming van de minister in 1879 medicijnen gaan studeren. Zij heeft voor veel vrouwen iets betekent als huisarts. Bizar dat ze eerst een brief aan minister Thorbecke moest schrijven om te mogen studeren. Wat hebben wij als vrouw nu veel mogelijkheden. Hulde ook voor de minister die het in die tijd aandurfde om een vrouw naar de universiteit te laten gaan.

Er gaat niets boven Groningen 😊