Overstekend wild en geschilderde heuvels (Painted Hills)

We hebben vandaag zoveel moois gezien dat ik eigenlijk niet weet hoe ik ons gevoel over zou kunnen brengen. We hebben heel de dag door de natuur gereden met als hoogtepunt de Painted Hills. De Painted Hills bestaan uit een verzameling van zandheuvels met gekleurde aarde. Vanwege de spectaculaire kleuren en bijzondere patronen worden deze heuvels vaak aangeduid als de kroonjuwelen van de regio. Door verschillende lichtinvallen, het weer en de seizoenen veranderen de kleuren continu. Het mooiste kleureneffect van geel, goud, zwart en rode tinten zie je voornamelijk in de namiddag. Wij waren er rond 10 uur vanwege de lange reis die we nog voor de boeg hadden. Ondanks het vroege tijdstip waren de heuvels mooi gekleurd. Je mag niet tegen de heuvels opklauteren of lopen. Daar zijn ze te zacht voor.

Aan het begin van onze route hadden we bijna een paar herten op de auto. De eerste bereikte net op tijd de overkant en de andere twee gingen volop hun ‘rem’. Ze bleven aan de rechterkant van de weg staan, maar toen wij bleven staan, sprongen ze alsnog de weg over. Zo kachelden we lekker door en een stuk verder stond er ineens een koe op de weg. Hup bovenop de remmen. Het is trouwens in dit gebied dat we veel vee zien. Eerder vroegen wij ons af waar al dat vee toch was. Er wordt hier zoveel vlees gegeten en nergens zagen wij vee. Vandaag hebben we genoeg koeien gezien. Daar moet de Amerikaanse bevolking wel van kunnen eten. Varkens hebben we trouwens nog niet gezien.

Het gebied waar wij doorheen reden bestond aan het begin vooral uit ranches met vee en paarden. De ranches liggen ver uit elkaar en beschikken over grote stukken land. Maar we hebben ook tientallen kilometers door bergen gereden dat we werkelijk geen kip zagen. Alleen een paar roofvogels. Soms leek het wel een maanlandschap. Geen boom te zien. En de twee bomen die we onderweg tegen kwamen hing vol met een aantal sportschoenen.

Als er hier aan de weg gewerkt wordt, komen de werkmensen volgens ons van heinde en ver.  Er is namelijk nagenoeg geen bebouwing onderweg. De wegwerkers moeten echt ver rijden om op hun werkplek te komen. We moesten zeker 10 minuten wachten bij wegwerkzaamheden. Voor ons stond een gapende jongeman met een stopbord. Je zou er ook wel slaperig van worden zo heel de dag in de zon met een bord in je handen. Als tijdverdrijf ging hij naar elke auto zwaaien die voorbij kwam toen het tegenovergestelde verkeer als eerste weer mocht rijden. Daarna waren wij aan de beurt. We moesten een auto volgen die ons langs de 3km lange wegwerkzaamheden loodste.

In ons hotel in Pendleton hadden we een kamer met balkon met uitzicht op de parkeerplaats. Har gooide al zijn charmes in de strijd en gaf aan dat we zoveel km gereden hadden en dan zonder een mooi uitzicht. De receptioniste was gevoelig voor zijn charmes en we kregen alsnog een kamer met uitzicht op het dal. Dat was goed geregeld :-).

Morgen willen we graag een ondergrondse toer doen. We zijn naar het museum gereden om voor morgenochtend vroeg te reserveren. Helaas was het museum gesloten. We wagen het er morgen op en anders hebben we pech. Morgen reizen we door naar Nampa. We hebben dus niet de mogelijkheid om halverwege de dag de toer te doen. We hopen met de eerste toer mee te kunnen.

Het was weer een heerlijke dag :-). Ik realiseer me dat we in herhaling vallen, maar we genieten zo.

Groetjes allemaal!