Ondergronds en we zijn in een nieuwe staat en tijd
21 juni 2018 - Nampa, Idaho, Verenigde Staten
Vanmorgen hoefden we niet vroeg op, omdat de underground tour pas om 10.00 uur open zou gaan. We begonnen enthousiast aan een wandeling naar het centrum. Maar na een 1,5 km vroegen we ons af of lopen naar het centrum handig was. Op weg naar het centrum ging lekker vlot. We liepen nl. naar beneden. Terug zouden we flink moeten klimmen en om kwart voor negen was het al behoorlijk warm. Dat naast het feit dat we nog een flinke rit voor de boeg hadden, maakte dat wij omgekeerd zijn. De echte lopers onder jullie denken natuurlijk: Watjes!. En daar hebben jullie waarschijnlijk gelijk in :-).
Met de auto ging het vele malen sneller hihi. Half tien waren we bij het gebouw en deed de eigenaresse net de deur open. We konden nog mee met de tour. Net na ons kwamen er nog 2 mensen en toen was hij vol. We waren dus mooi op tijd. We snuffelden wat rond en zagen de map van het programma Wie is de mol liggen. In de map zat een bedankje van de deelnemersmet kleine klompjes, foto’s en een deel van het draaiboek. Toch grappig dat je zo ver van huis ineens een Hollands item tegen komt.
De tour was echt super leuk. Het gaf een beeld over ongeveer 100 jaar geleden op welke wijze de prostitutie, gokken, opium productie door de chinezen en andere illegale bedrijven onder de grond opereerden. We zijn in een oud bordeel (boven de grond) geweest. Tegenover het bordeel staat een beeld van de hoerenmadam die het bordeel jarenlang gerund heeft. In de kamertjes zag je lingerie. Van de toenmalige onderbroek kun je nu een koepeltentje opzetten haha.
Har vervulde de rol van hekkensluiter om te zorgen dat er niemand in het gangenstelsel achter bleef. Overal in het stadje zie je een soort glazen ‘ramen’ in het trottoir. Deze ‘ramen’ zorgen voor licht in de gangen. Vanaf de straat kun je niet in de gangen kijken. Onder de grond waren weer allemaal ontsnappingskasten voor het geval de politie een inval deed. Echt grappig om te zien. Meestal verliet men via een kast de ruimte.
Toen we weer buiten kwamen was het erg warm (27 graden). Was toch echt blij dat we met die warmte weer niet helemaal naar boven hoefden te lopen. Volgens onze info hoeven we maar 3 uur te rijden. Maar als we het adres in de navigatie intikken, is dit 4 uur. Later blijkt dat we in een andere tijdzone terecht komen. Er is nu nog maar 8 uur tijdsverschil ipv 9 uur. We zijn weer iets dichter bij jullie :-). We hebben de staat Oregon achter ons gelaten en zijn nu in Idoha.
Heel de route hebben we over de snelweg gereden. Daar was genoeg te zien, maar niet zo mooi als gisteren. Wel heel veel lange treinen. Dat vindt Har dan weer prachtig. We zijn net wezen eten en hebben….. echt niet lachen voor een pensionadamenu gekozen. Haha met korting gegeten omdat we 55+ zijn. Het was nog heerlijk ook. We moesten er zelf wel om lachen.
Morgen gaan we op weg naar Idaho Falls en komen steeds dichter bij Yellowstonepark. Daar verheugen wij ons erg op.
Iedereen weer de hartelijke groeten van de Heesbeestjes.
Ik dacht al wat voel ik, maar dat is omdat jullie een uur dichterbij zitten 😆😆😆!
Geniet van de temperatuur, want hier is het momenteel zwaar bewolkt en rond de 16 graden 🙄. Gelukkig is het wel nog steeds droog dus mijn Kruimel is nog steeds schoon 😅.
Tot morgen!
Weer
JoWiLi
Ik dacht al, wat voel ik toch, maat dat is dat jullie een uur dichterbij zitten 😆.
Geniet van de warmte, want hier is het bewolkt en rond de 16 graden 🙄! Brrrrr...
Tot morgen xxxx
JoWiLi
Het is weer een mooie reis die jullie maken. Genieten maar weer en op naar het volgende verslag. Groetjes Ellen 🙋♀️