In de Betuwe over de Linge en een ‘hondenbeet’.

Vandaag heel de Lingen afgevaren. Dat was een super gave tocht. De Linge begint in de Lingehaven in Gorinchem en eindigt 46,1 km verder in het plaatsje Doornenburg. In Oudnederlands betekent Linge: het lange water.

Om vanuit de Lingehaven in Gorinchem de Linge verder af te varen, moest er wel het een en ander afgebroken worden. Anders konden we niet onder de bruggen door. Dat blijkt bij de Forever een koud kunstje te zijn. 3 lange pinnen verwijderen en je kan alles neerklappen. Een beetje ‘afgetuigd’ verlaten we Gorinchem. Wat een verschil met het wilde water op de rivier van gisteren. We tuffen op ons gemak over de Linge. Soms wanen we ons alleen op de wereld. Zo rustig is het. Mooie vergezichten, natuur en mensen op een sub of in de kano. Het valt ons op dat veel booteigenaren een stuk(je) land bij hun ligplaats hebben. Dat is niet verkeerd 😊. En heel veel bordjes met de tekst: Eigen terrein, verboden aan te meren. Al die borden kan de pret niet drukken. We genieten!

Ons doel voor vandaag is het plaatsje Geldermalsen. Als we bijna bij Geldermalsen zijn, vaart er een klein bootje voor ons. Net iets langzamer en hij maakt gebruik van de volledige breedte van de Linge. Net als je denkt we gaan er langs, gaat hij weer bakboord. We denken maak je niet druk en gas van de lolly. We sukkelen er wel achteraan 😊.

Als we bij de aanmeldsteiger van de haven komen, pikt het bootje voor ons de laatste plek aan de steiger. Wij varen een stukje door de haven in en zien een mooi plekje aan de graskant. Pik in die is van ons 😊. Het zou mooi zijn als we hier kunnen blijven liggen. Har loopt naar het havenkantoor en meldt ons aan. Ook hier weer goede en mooie sanitaire voorzieningen, wifi etc. En we kunnen aan de grasmat blijven liggen. Na een bakkie besluiten we dat we hier 2 nachtjes blijven liggen. Na alle drukte komen wij nog niet echt in de rust stand. Har gaat weer naar de Havenmeester en zegt dat hij zichzelf in bescherming komt nemen 😊. De Havenmeester kijkt hem verbaasd aan en ze vraagt wat er aan de hand is. Har zegt niets haha. Als we nog een nacht bijboeken, gaan we morgen niet weer op pad. Ze kan er wel om lachen.

Terwijl Har terug komt lopen, komt hij een vrouw met een jonge hond tegen. Har loopt daar niet zomaar aan voorbij en de hond voelt dat hij te maken heeft met een echte dierenvriend. Vol enthousiasme zet hij zijn scherpe tanden in Har zijn arm. Volgens onze huisarts heeft Har een wat ‘oudere huid’. Daardoor krijgt hij snel onderhuidse bloeduitstortingen. Die heeft hij na het enthousiaste onthaal van de hond in ieder geval opgelopen en ook een paar gaatjes. Het bloed loopt vrolijk langs zijn arm. Gelukkig heeft Har een wit overhemd aan. Hij let goed op en houdt zijn arm naar achteren. Ik ben dan ook blij verrast dat zijn overhemd nog schoon is. Helaas pindakaas 😊. Van voren ziet alles er keurig uit, maar van achteren niet. Zo verveel je, je nooit met hem 😊😊.

Om te voorkomen dat hij straks de boot van binnen besmeurd, krijgt hij een verbandje om zijn arm. Nu maar hopen dat de schade morgen meevalt en de mensen niet denken dat ik hem strak onder de duim hou.

Blaffende honden bijten niet. Deze blafte niet, maar beet wel 😊