40 jaar getrouwd en dat vieren we bij het strand :-)

Vannacht hadden we de airco aan en we bleven het maar warm houden. We snapten er niets van. Nader onderzoek leerde dat de elektrische deken vol aan stond haha. Misschien een grapje van de vorige gasten. 

Vandaag 40 jaar getrouwd en dan mag je dat op deze manier vieren. Hoe leuk is dat. Het werd nog leuker toen we vanmorgen bij het ontbijt verrast werden met een presentje van Wil en Angelique. Dat was echt een verrassing. Heel erg leuk!

Na het ontbijt worden we weer ‘los gelaten’ uit onze tijdelijke gevangenis. Het is toch een raar idee dat je voor je veiligheid binnen moet blijven. Achter een dikke muur met stroomdraad er boven op. Het had ook wel weer iets geinigs, omdat we zelf ons eten in de magnetron hebben klaar gemaakt. Daarna nog lekker aan de wijn en dat gaat de tijd weer snel. We rijden weer via de stad waar wij gisteren in de file stonden. Het is aanzienlijk rustiger. Al snel hebben we de stad achter ons gelaten en rijden we door een droog en dor landschap. Het lijkt wel een lappendeken met al die gekleurde huisjes. Er is weinig groen. We denken niet dat hier veel regen valt. 

Ondanks de warmte lopen een aantal mensen er netjes bij. Mannen strak in het pak met stropdas en vrouwen in mooie jurkjes met witte kragen en bijpassend hoedje. Zouden ze misschien naar de kerk gaan? Na een paar kilometer geeft de TomTom aan dat we weer 184 km aan rechte weg moeten rijden. Op die manier zullen we niet snel verkeerd rijden 😊

Onderweg zijn wegwerkzaamheden en de weg is niet voorzien van belijning. De maximum snelheid is 60 km per uur en er geldt een inhaalverbod. Daar houden de meesten zich niet echt aan. Ze komen met hoge snelheid voorbij. Het lijken wel Kamikazepiloten. 

Ook nu weer veel dieren en mensen langs de weg. De maximum snelheid is 100 km per uur. Daar houden de koeien geen rekening mee. Die steken gewoon over als ze zin hebben. Het grappige is dat je er aan went. We hebben nog geen dode koe langs de weg zien liggen. Wel veel honden. Die letten zelf mogelijk minder op.

Ook de drukke dorpen worden voor ons normaal. In een dorp vlak voor onze bestemming komen we in een file terecht. Het lijkt wel een mierenhoop zoals iedereen een plekje op de weg wil. Er heerst echt chaos. Na een half uur is de file opgelost en kunnen we verder. Het landschap wordt weer wat groener en we merken dat we meer richting de kust gaan. We verblijven de komende 2 nachten op een resort direct aan het strand. We zijn wat vroeg en pikken de lunch maar gelijk mee. Niet verkeerd zo met de oceaan op de achtergrond. Onze kamer is een piepklein huisje met balkon en een terras. 

We maken een strandwandeling en Har kan het niet laten om op de rotsen in de zee te klauteren. Elke vakantie moet hij minstens 1x op de foto op een rots met zijn armen wijd. Bij deze ingelost. We weten nog niet wat we morgen gaan doen. Het is ook wel eens fijn om een dag niets te doen. Maar of we dat echt gaan doen, dat weet ik nog niet 😊.

Fijn weekend allemaal.

Groetjes van de strandwachten.