Spookstad en kapitein Haak :-).

Vanmorgen lekker op tijd vertrokken. Ons eerste doel was Hood River. We rijden parallel aan de Columbia-river. Dat levert prachtige vergezichten op. In Hood River stoppen we bij een treinstation. Daar vertrekt net een oude trein. De machinist vertelt ons welke kant hij op gaat zodat wij op de juiste plaats kunnen gaan staan voor een paar foto’s en een filmpje. 1 van de wagons heeft panoramaview. Dan heb je mooi zicht.
 

Nadat de trein vertrokken is, komt er nog een erg lange trein langs. We telden 54 wagons. Har is helemaal gek van treinen. Die was er dan ook niet weg te slaan haha. Maar we gaan weer verder. Van ruw berglandschap komen we terecht in landerijen met graan. Echt kilometers achter elkaar. Als boer heb je daar aardig wat grond in bezit. Af en toe komen we door een klein gehucht met grote graan silo’s. Als we even stoppen, worden we aangesproken door een jong stel. Ze zitten bijna zonder benzine en er is in geen veld of wegen een pomp te bekennen. Wij hebben ongeveer zo’n 25 km terug getankt. Het jonge stel hoopt dat zij de pomp halen.

Eergister en vandaag rijden we een stuk van de Oregon trail. Deze route is ongeveer 3200 km lang. Ooit hebben mensen met de verwachting op een beter leven deze route te paard, al dan niet met wagen afgelegd. We hebben gelezen dat 10% deze tocht niet overleefden. Hebben wij het maar gemakkelijk met onze auto met navigatie. Het programma de Mol is ook opgenomen langs de Oregon trail. Als jullie het programma gezien hebben, herken je mogelijk wel bepaalde stukken op onze foto’s.

Onze volgende stop is in Shaniko. Shaniko was ooit de wol hoofdstad van het westen. Nu is het meer een spookstad. Dat gevoel krijg je ook echt als je er rondloopt. Veel verlaten en vervallen huisjes. We keken in een schuur waar oude auto’s stonden en daar gierde de wind doorheen. Het piepte en het kraakte. Echt leuk :-). We kopen in een klein zaakje een hotdog. Dat zaakje heeft meer de uitstraling van het café van de serie van de Flying docters. Wel grappig. De vrouw vraagt of we al in de school geweest zijn. Dat zijn we niet, dus daar gaan we nog een blik werpen. Als we aan komen lopen, stopt een vrouw in een auto en vraagt gaan jullie naar de school? Wij geven aan dat we dat van plan zijn. Ze zegt ga gerust, de school is open ik ben zo terug. Wij kijken rond in het kleine schooltje en al snel is de vrouw er weer. Ze moest even naar toilet en ja die in de school werkte niet haha. Ze geeft een korte rondleiding. Tot 1986 was de school nog in gebruik (2 lokalen :-) ).

Nadat we alles bekeken hebben, gaan we op weg naar Bend onze volgende bestemming. Onderweg zien we veel Drive-in coffee shops. Voor het gevoel wil ik daar graag eens een kop koffie kopen. Vanuit de auto aan het loket. Tussen haakjes het is geen wonder dat de meeste Amerikanen zo dik zijn, want zelfs voor een bak koffie komen ze hun auto nog niet uit. Huhh, wij dus ook even niet hihi. Maar dat is voor het gevoel natuurlijk haha. Wat wel goed is dat bij alle snacks en andere etenswaren de calorieën vermeld staan. Dat is al een goed begin.

Langs de weg zien we een Drive-in coffee shop in de vorm van een huifkar. We draaien en stoppen er vlak bij. Eigenlijk is het toch ook raar om te doen. We staan nog te overleggen als een man naar ons toe komt lopen. Hi Gays, ik zie een auto uit Britisch Columbia. Komen jullie uit Canada? Nee zeiden wij uit Holland. Hij vond al dat wij geen Canadees accent hadden. Hij gaat er eens goed voor staan. Legt zijn arm op het raam en legt er zijn houten arm met 2 grijphaken er bovenop. Ja, vragen we nu wel of niet hoe hij zijn arm is kwijt geraakt. We doen het toch maar niet, je weet niet of je hem kwetst. Al kunnen we ons dat bijna niet voorstellen. Het is een oud versleten houten armpje. De twee haken steekt hij parmantig vooruit. Hij had zo Har zijn neusharen kunnen snoeien (grapje). Het is een gezellige prater. De oudere mannen geven allemaal hetzelfde signaal af. Alles is niet meer wat het was en veel te veel gegroeid. Hij wenst ons nog een fijne reis. Wij kopen toch maar geen bakkie leut en toeren verder.

Rond half vier komen we bij ons hotel aan en worden aangenaam verrast. We hebben een zeer ruime kamer met bankstel, keuken, gashaard, 5 staande schemerlampen en natuurlijk een bed. Har is op dit moment aan het ‘bankhangen’ voor de megagrote tv. In het restaurant waar we gaan eten krijgen we bij binnenkomst gelijk een kraslot, omdat het vaderdag is. Har wint een gratis stuk taart. Komt de serveerster even later weer met een kraslot aan. Winnen we 5 dollar korting op de volgende maaltijd. Even later komt de eigenaar weer met een lot aan. We geven weer aan dat we al twee krasloten hebben. Hij vraagt wat onze prijzen zijn. Neem er nog maar 1, misschien win je wel een TV of een 3 daagse reis. We filosoferen even wat we hier mee zouden doen, maar dat is niet nodig haha. Weer 5 dollar korting. Morgen gaat de prijs in. Komt mooi uit want we zijn hier 2 nachten. Wij winnen nooit wat, in tegenstelling tot mijn zus :-). Dat is echt een Guus Geluk. Met een volle maag en al onze prijzen gaan we weer naar ons hotel. We hebben weer veel mooie dingen gezien vandaag.

Groetjes allemaal. Werk ze, wij tobben nog wel even door :-)